- Przed II wojną światową w Polsce mieszkało ok. 3,5 mln Żydów. Oznacza to, że w naszym kraju znajdowało się ich największe skupisko w Europie, a prawdopodobnie także na świecie – powiedziała dr Hanna Węgrzynek z Żydowskiego Instytutu Historycznego.
W rozmowie z Katarzyną Jankowską podkreśliła, że getta powstawały głównie na ziemiach polskich, było ich ok. 440. Duża część Żydów polskich nie była zasymilowana, w przeciwieństwie choćby do Żydów niemieckich. U nas, w większości, porozumiewali się oni językiem jidysz, wyróżniali się strojem, obyczajami, o wiele bardziej kultywowali też swoją tradycję niż ich rodacy z Europy Zachodniej.
Gość "Naukowego Wieczoru z Jedynką" powiedziała, że nazistowskie Niemcy tworzyły getta bardzo konsekwentnie, chodziło im przede wszystkim o odizolowanie ludności żydowskiej. Stąd nakaz noszenia opasek i prawodawstwo, które miało odróżnić ją od ludności polskiej. Pierwsze getto powstało w Piotrkowie już 8 października 1939 roku.
Większość Żydów musiała opuścić tereny włączone do Rzeszy i przeniosła się na obszar Generalnego Gubernatorstwa w Warszawie. Było ono największym gettem w okupowanej Europie, przewinęło się przez nie ok. 600 tys. Żydów. Przed wojną w stolicy mieszkało ich ok. 360 tys.
- Getto warszawskie było jednym z nielicznych ogrodzonych murem, ale nie na całej długości. Pierwsze odcinki muru powstały latem 1940 roku. W wielu miejscach były to drewniane płoty, zasieki z drutu kolczastego – podkreśliła dr Węgrzynek.
(pp)
Aby wysłuchać całej rozmowy wystarczy kliknąć "Tragiczny los polskich Żydów" w boksie "Posłuchaj" w kolumnie po prawej stronie.
"Naukowy Wieczór z Jedynką" od poniedziałku do czwartku od godz. 22:05