Zbiór składa się opowiadań pisanych przez Janusza Adermana od początku lat 80. do końcówki lat 90. Już na pierwszy rzut oka uwagę przykuwa okładka książki. Widać na niej odzianego przaśnie mężczyznę z wędką do łowienia podlodowego, tyle że zamiast przerębla na dole znajduje się uchylone okno w bloku z wielkiej płyty.
- Bardzo mi się podoba ta okładka. Jest trafiona. Rzeczywiście, pisanie tych tekstów to jak łowienie jakiś ludzkich głosów. Bo te opowiadania składają się głównie z głosów różnych ludzi, które czasem brzmią niedorzecznie, a czasem z sensem - tłumaczył w Jedynce autor.
Janusz Anderman podkreślał, że opisywane przez niego historie nie są wiernym zapisem rzeczywistości, tylko jego autorską wizją. - Ja uczestniczyłem w tych wydarzeniach. Czasem przypadkowo, a czasem nie. Jednak wszystko to oczywiście jest kreacją, tak samo jak język. Krążą mity o mym niesłychanym słuchu językowym, a przecież to nie są podsłuchane i zapisane rozmowy ludzi. To są różne, wymyślone języki.
Posłuchaj całej rozmowy Magdy Mikołajczuk z Januszem Andermanem.
pg