10 grudnia 1894 roku urodził się Tadeusz Tomaszewski, generał, szef sztabu obrony Warszawy.
Po ukończeniu gimnazjum wstąpił do I Brygady Legionów. W 1917 roku rozpoczął naukę w szkole podchorążych, uczył go m.in. gen. Franciszek Kleeberg. Po odzyskaniu niepodległości wstąpił do Wojska Polskiego. Walczył m.in. w obronie Lwowa.
W latach dwudziestych pełnił szereg funkcji jako szkoleniowiec i wykładowca uczelni wojskowych. Dowodził też jednostkami artylerii, od 1932 był szefem sztabu Okręgu Korpusu Nr. V w Krakowie. Od 1937 roku pełnił funkcję dowódcy Legii Akademickiej – ochotniczej formacji studentów kształcącej żaków w duchu obronności.
Rozwiązał tę organizację 2 września 1939. Dzień później został powołany na stanowisko szefa sztabu obrony Warszawy. Szef sztabu jest najbliższym współpracownikiem dowódcy i odpowiada za realizację jego rozkazu. Tomaszewski pełnił tę funkcję przy gen. Walerianie Czumie. Mężczyźni znali się prawdopodobnie od 1936 roku, gdy obaj stacjonowali we Lwowie.
03:47 tadeusz_tomaszewski.mp3 Bombardowanie Warszawy 25 wrzesień 1939 r. - relacja ówczesnego szefa sztabu generalnego Wojska Polskiego gen. Tadeusza Tomaszewskiego - nagranie z archiwum Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa.
Funkcję szefa sztabu pełnił do 29 września. Po kapitulacji Warszawy dostał się do niemieckiej niewoli, w której spędził wojnę. Po uwolnieniu z oflagu został przyjęty do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie i został delegatem dowódcy II Korpusu Polskiego w Niemczech.
Po wojnie pozostał na emigracji. 11 listopada 1966 Prezydent RP August Zaleski awansował go do stopnia generała brygady, zmarł 3 grudnia 1967. Nigdy już nie zobaczył Warszawy.
Posłuchaj wspomnień gen. Tomaszewskiego w serwisie specjalnym Radia Wolności >>>>
bm