22 marca 1891 roku urodził się Bogusław Miedziński, publicysta i polityk, poseł oraz marszałek Sejmu.
Studiował na Wydziale Chemii Politechniki Lwowskiej i na Studium Rolniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W pierwszej dekadzie XX wieku zaangażował się w sprawę niepodległościową.
– Był konspiratorem, współtwórcą Polskiej Organizacji Wojskowej i żołnierzem-legionistą, uczestnikiem wielu bitew – mówił redaktor Janusz Tokarczyk, który w audycji Andrzeja Sowy z cyklu "Na historycznej wokandzie" wcielił się w rolę obrońcy Miedzińskiego.
Działacz niepodległościowy współtworzył także Tymczasowy Rząd Ludowy w Lublinie i w jego imieniu przekazał władzę Józefowi Piłsudskiemu w listopadzie 1918 roku. Wkrótce stał się jednym z najbardziej zaufanych ludzi Marszałka. Jego ranga, jako polityka, znacznie wzrosła po przewrocie majowym.
Rząd Lubelski. Pierwszy polski rząd po 123 latach zaborów
– Specjalnie dla Miedzińskiego reaktywowano stanowisko ministra poczt i okazało się, że niebawem zajęła się nim Najwyższa Izba Kontroli. W sprawozdaniu z wykonania budżetu za rok 1928 zakwestionowano wydatki mające "charakter wydatków osobistych ministra, bądź podyktowanych względami społecznymi i towarzyskimi" – wyjaśniał dr Janusz Osica, adwersarz redaktora Tokarczyka.
Na tym nie kończy się lista kontrowersyjnych zachowań Miedzińskiego podczas piastowania stanowisk publicznych. Posłuchaj zarzutów, jakie stawiał Miedzińskiemu dr Janusz Osica.
15:17 bogusław miedziński___4042_01_iv_tr_0-0_103534536a743270[00].mp3 Spór o postać Bogusława Miedzińskiego w audycji Andrzeja Sowy z cyklu "Na historycznej wokandzie" prowadzą red. Janusz Tokarczyk i dr Janusz Osica (PR, 7.11.2001)
– Był człowiekiem, który dokonywał wielu nadużyć w okresie tworzenia prasy Bezpartyjnego Bloku Współpracy z Rządem – kontynuował dr Osica. – Cykl ośmiu wywiadów, których Piłsudski udzielił Miedzińskiemu jako redaktorowi "Gazety Polskiej", jest dowodem fatalnej szkoły dziennikarskiej. Miedziński klęczał i bił czołem przed Marszałkiem – dodał.
Piłsudski nie lubił stosowania protekcji na stanowiskach publicznych i Miedziński szybko tracił na znaczeniu w oczach Marszałka. Prominentne stanowisko wicemarszałka Sejmu i fotel senatorski, a następnie laskę Marszałka Sejmu otrzymał dopiero po śmierci Komendanta.
W międzyczasie Miedziński zajmował się także publicystyką. Goście Andrzeja Sowy byli zgodni co do tego, że właśnie w tej profesji sprawdzał się najlepiej. Świadczyć może o tym wyróżnienie go Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury za krasomówstwo.
Klęska wrześniowa była kompromitacją obozu sanacyjnego. Premier Rządu RP na Uchodźstwie, gen. Władysław Sikorski nie miał zaufania do piłsudczyków. Miedziński został przez niego wysłany do Afryki Południowej. Do Anglii wrócił w 1947 roku, gdzie zmarł 8 maja 1972 roku.
bm