W książce "Korczak. Próba biografii" Joanna Olczak-Ronikier kreśli historię życia wielkiego społecznika, wplatając ją w żywą i poruszającą narrację o losach i wyborach polskich Żydów. Autorka szkicuje barwny portret bohatera: chłopca szukającego swojej drogi, młodego lekarza kontynuującego społecznikowską działalność ojca, pedagoga głoszącego śmiałe, nowatorskie teorie, wieloletniego kierownika słynnego Domu Sierot – internatu dla dzieci żydowskich i współpracownika Naszego Domu – internatu dla dzieci polskich, a równocześnie znakomitego pisarza. Ukazuje człowieka na tle jego epoki, bogate dziedzictwo, które go ukształtowało, i okrutne czasy, w jakich przyszło mu żyć.
To znakomita biografia i zarazem porywająca opowieść.
Autorką pierwszej powojennej książki o Doktorze była moja matka – Hanna Mortkowicz-Olczakowa. Książka do tej pory funkcjonuje jako jedno z najważniejszych źródeł wiedzy o jego życiu. Napisana niedługo po kataklizmie ma ów podniosły ton epitafiów, w których brakuje uczłowieczających, przyziemnych konkretów. Nigdy nie zapytałam: Przecież tak dobrze go znałaś. Opowiedz, jaki był naprawdę. Musiał mieć jakieś słabości, przywary, śmiesznostki, cechy szczególne, dzięki którym mógłby dzisiaj stać się bardziej ludzki.
Ale kto znał go naprawdę? Skryty, odludek, nieskłonny do bliższych przyjaźni, nigdy nikomu nie zawracał głowy własnymi sprawami. Los sprawił, że najwięcej osobistych zwierzeń i informacji o swojej rodzinie zostawił w dzienniku, który prowadził w ostatnich miesiącach życia, w getcie. Przeczuwał zbliżającą się śmierć i wiedział, że nie pozostało mu wiele czasu.
(ze wstępu)
30 maja (poniedziałek) – 3 czerwca (piątek), godz. 23:00
Joanna Olczak-Ronikier (ur. 1934) – pisarka i scenarzystka, współzałożycielka kabaretu Piwnica pod Baranami. Jest autorką sztuki teatralnej "Ja − Napoleon", scenariusza widowiska teatralnego "Z biegiem lat, z biegiem dni…" oraz serialu telewizyjnego pod tym samym tytułem, reżyserowanego przez Andrzeja Wajdę. Była kierownikiem literackim w teatrach Bagatela w Krakowie oraz Ludowym w Nowej Hucie. Wydała książkę "Piwnica pod Baranami" (1994) i biografię Piotra Skrzyneckiego "Piotr" (1998). Za opowieść o swojej rodzinie, "W ogrodzie pamięci" (2001), została uhonorowana literacką nagrodą NIKE i nagrodą Krakowska Książka Miesiąca. Historia rodu Horwitzów została przetłumaczona na język angielski, niemiecki, francuski, włoski, rosyjski, szwedzki, niderlandzki i serbski.