Wielka ucieczka nazistów

Na początku 1953 roku do niemieckich zbrodniarzy wojennych osadzonych w więzieniu Spandau dotarła pogłoska, jakoby mieli oni wkrótce zostać uwolnieni przez komandosów. 20 stycznia Walther Funk, były minister gospodarki III Rzeszy, oznajmił swoim towarzyszom, iż światło dzienne ujrzały plany oswobodzenia więźniów Spandau. Operacją miał jakoby kierować sam Otto Skorzeny, który w 1943 roku dowodził udaną akcją uwolnienia internowanego Benito Mussoliniego. Według Funka, operacja miała zostać przeprowadzona przez setkę ludzi przy użyciu dwóch śmigłowców. Zaraz potem w RFN miał nastąpić pucz. Każdy z siedmiu oswobodzonych więźniów Spandau miał stać się członkiem przyszłego rządu. Na jego czele stanąłby były dowódca marynarki wojennej, wielki admirał Karl Dönitz, którego Hitler wyznaczył w testamencie na swojego następcę.

Spandau Fot. Wikipedia

Plotki o możliwości uwolnienia więźniów Spandau przez komandosów skrytykował kanclerz Konrad Adenauer. Wkrótce okazało się, iż cała sprawa najprawdopodobniej od samego początku była zwykłą kaczką dziennikarską. Być może przyczyną zamieszania była wypowiedź Otto Skorzenego, który oświadczył, że mając do dyspozycji setkę niezawodnych ludzi i dwa samoloty, może uwolnić wszystkich siedmiu skazańców przetrzymywanych w Spandau.

Paweł Ziemnicki