Logo Polskiego Radia
IAR
Piotr Dmitrowicz 13.03.2012

Niemcy likwidują getto w Krakowie

13 marca 1943 roku rozpoczęła się likwidacja getta dla ludności żydowskiej w Krakowie, które było jednym z pięciu największych gett utworzonych przez hitlerowców w Generalnym Gubernatorstwie.
Brama Getta w KrakowieBrama Getta w Krakowiewikipedia

13 i 14 marca 1943 roku, kiedy Niemcy likwidowali krakowskie getto, na ulicach zginęło blisko dwa tysiące Żydów, a wszyscy mieszkańcy getta zdolni do pracy, około 7 tysięcy osób, zostali przeniesieni do obozu pracy w Płaszowie, później przekształconego w obóz koncentracyjny. Było to miejsce eksterminacji ludności żydowskiej nie tylko z Krakowa, ale także spoza granic Polski.

WIĘCEJ NA TEMAT ZBRODNI NIEMIECKICH W SERWISIE II WOJNA ŚWIATOWA I W RADIACH WOLNOŚCI

Z getta w Krakowie hitlerowcy wywozili Żydów także do obozu w Auschwitz, gdzie trafiło około 2 tysięcy osób, oraz do obozu w Bełżcu. W getcie powstawały żydowskie grupy oporu - Żydowska Organizacja Bojowa, które ze wsparciem Armii Krajowej podejmowały akcje zbrojne. W odróżnieniu od getta warszawskiego, nie doszło tutaj do wybuchu powstania przed likwidacją getta. Bezpośrednio przed wybuchem drugiej wojny światowej krakowska ludność żydowska liczyła ponad 60 tysięcy osób. Okupację przeżyło niespełna tysiąc z nich.

Decyzję o utworzeniu w Krakowie getta - "żydowskiej dzielnicy mieszkaniowej" w dzielnicy Podgórze - podjął 3 marca 1941 roku gubernator dystryktu krakowskiego Otton Wächter. Nazistowska propaganda tłumaczyła, że jest to konieczne, by chronić Aryjczyków przed epidemiami szerzącymi się wśród Żydów. Wcześniej, w maju 1940 roku, hitlerowcy wydali rozkaz o przesiedleniu Żydów z Krakowa. W ciągu pół roku Kraków opuściły 32 tysiące Żydów. W październiku 1941 roku w getcie mieszkało około 16 tysięcy Żydów. Miało ono powierzchnię 20 hektarów, znajdowało się tam 15 ulic, przy których stało 320 domów.

Dzielnicę otoczono ogrodzeniem z drutu kolczastego, a w niektórych miejscach murem. Pierwsze wysiedlenia z getta nastąpiły pod koniec maja 1942 roku. W nocy z 31 maja na 1 czerwca Żydów spędzono na centralny Plac Zgody, a następnie wywieziono do obozów koncentracyjnych, między innymi kilka tysięcy osób do obozu w Bełżcu. Kilkaset osób zamordowano na miejscu. Od tej pory Niemcy rozpoczęli systematyczną wywózkę Żydów z getta do okolicznych obozów koncentracyjnych. Ostateczną likwidację getta przeprowadzili w dniach 13-14 marca 1943 roku.