Ruby Siddiqui z organizacji Lekarze Bez Granic powiedziała, że liczba ludzi, którym potrzebna jest pomoc jest kluczową daną. Natomiast często jej brakuje, na wielu terenach spisy ludności nie są wiarygodne. Obraz z satelity może pomóc oszacować liczbę osób, których dotknęła powódź, głód lub którym należy dostarczyć szczepionki.
Do tej pory Lekarze Bez Granic posługiwali się inną metodą. Najpierw ankieterzy odwiedzali typowe gospodarstwa domowe, żeby wiedzieć, ile przeciętnie osób je zamieszkuje. Na tej podstawie obliczana jest potem populacja całego obozu albo miasta. Ta metoda nie jest jednak zbyt dokładna, w dodatku nie sprawdza się w rejonach konfliktu, takich jak Syria.
Żeby pokonać te przeszkody, zorganizowano próbne liczenie populacji miasta Am Timan w Czadzie, na podstawie obrazów z satelity. Projekt współprowadził Chris Grundy z London School of Hygiene and Tropical Medicine. Lekarze Bez Granic chcą dostarczyć mieszkańcom miasta szczepionki przeciw zapaleniu opon mózgowych.
Wstępne wyniki pokazują, że metoda oparta na danych z satelity daje podobne wyniki, jak liczenie metodą tradycyjną. Obliczenia zajmują przy tym o połowę mniej czasu.
Jak dotąd nie obyło się bez odwiedzenia domostw w mieście. O ile jednak do liczenia metodą tradycyjną trzeba było odwiedzić 1160 gospodarstw, o tyle do metody satelitarnej wystarczyło 350. Eksperci zbierali informacje w terenie, a jednocześnie komputer (lub - dla porównania - pracownik organizacji) na podstawie satelitarnych zdjęć, liczył różnego typu budynki w całym mieście. Mając takie dane, oszacowanie populacji miasta jest czystą formalnością.
Metoda tradycyjna pozwoliła ustalić, że badane miasto zamieszkuje 49 722 ludzi. Metoda satelitarna, w której do obliczeń zaprzęgnięto komputer, dała wynik 45 400. Kiedy mieszkańców miasta na podstawie danych z terenu i zdjęć z satelity liczył człowiek, uzyskano wynik 46 625.
New Scientist/PAP/agkm
Zobacz galerię: DZIEŃ NA ZDJĘCIACH >>>