Prof. Thilo Rehren z Kataru i zespół archeologów przebadali zestaw biżuterii egispksiej pochodzącej z ok. 3200 roku p.n.e., a odkrytej w 1911 roku.
Paciorki wyglądały bardziej jak rdzewiejący złom niż wyrób z kamienia, a jednak znalazły się w luksusowej staroegipskiej kolii.
Egipskie paciorki, o których mowa, to najstarsze żelazne wyroby jakie znamy. Obróbka żelaza - w tym umiejętność wytapiania go z rud żelaza - pojawiła się dużo później, ok. 1500 lat potem. Dzięki niej ludzi nauczyli się wytwarzać potężną broń z żelaza, a historia potoczyła się znacznie szybciej. Od dawna podejrzewano, że paciorki z Egiptu nie są dowodem na wcześniejszy początek epoki żelaza, ale na egipską fascynację skałami z nieba.
Teraz udowodniono to ponad wszelką wątpliwość. Obróbka żelaza była znana na tysiące lat przed początkiem epoki żelaza, ale żelazo musiało spaść z nieba.
Analiza zespołu prof. Rehrena wykazała, że paciorki składały się - jak meteoryty - z niklu i kobaltu. Z kolei w maju inny zespół podczas analizy mikroskopem elektronowym potwierdził z kolei strukturę krystaliczną paciorków, która także jest charakterystyczna dla meteorytów. Koronnego dowodu dostarczyła zaś analiza samego Reherna, który w paciorkach odnalazł germanium. - Mówimy o ok. jednej setnej procenta - mówi. Ale takiego składnika nie znaleźlibyśmy w żelazie ziemskiego pochodzenia.
Wyrób paciorków z żelaza pokazuje jednak, że umiejętność kowalskiej obróbki żelaza musiała pojawiać się dużo wcześniej niż sądzono - bo paciorki z kolii są obrobione. Posiadanie naszyjnika z nieba było na pewno wielką atrakcją dla ówczesnych możnych.
(ew/PopSci)