Poszukiwanie jedzenia w śmietnikach niesie w sobie zarówno element przygody jak i ziarno destrukcji. Staje się ono zajęciem młodych ludzi, pełnych entuzjazmu, których nie zmusiła do tego konieczność życiowa, brak pracy czy pieniędzy. Mają oni, tak jak mieszkające na stałe w Ameryce Kaja i Iza własne mieszkania, rodziny, dobre wykształcenie i prestiżowe zawody.
Dla nich szukanie żywności, to też swego rodzaju protest. Przeciwko wyrzucaniu dobrej żywności. Świat 1/3 rocznie wyprodukowanej żywności (1 mld 300 mln ton) niszczy i wyrzuca na śmietnik. I, co trzeba podkreślić, żywności dobrej, nie przeterminowanej. Taka jest nadprodukcja. I takie marnotrawstwo.
Kaja i Iza przypominają też, że po II wojnie światowej zmieniła się technologia produkcji żywności. Zaczęło się od Stanów Zjednoczonych, ale przywędrowało to do Europy. Powstały wielkie gospodarstwa hodowlane, a zwierzętom zaczęto podawać hormony. Obie kobiety opisują także mechanizmy, jakie funkcjonują w supermarketach i co wielkie sklepy robią, aby zwiększyć sprzedaż.
Jeżeli ser zostanie pokrojony na plastry, a potem klient rozmyśli się, to taki ser jest traktowany jako niepełnowartościowy. Także inne produkty kupowane na wagę, choćby sałatki, które mogłyby zostać przekazane do domów dziecka, czy domów opieki społecznej. Niestety. Polskie przepisy podatkowe nie ułatwiają dobroczynności. Bo od darowizny trzeba zapłacić podatek. Więc dobra żywność jest niszczona.
W Polsce problemy te podnosi stowarzyszenie „Damy radę”. Przed i po reportażu rozmowa Małgorzaty Kownackiej z autorem, który wyjawia, jak wpadł na pomysł podjęcia tematu.
Zapraszamy do wysłuchania całego reportażu.