Ksiądz Stanisław Szlassa podkreśla, że początek listopada to dla wielu osób czas bardzo trudny. Wizyta na cmentarzu przywołuje trudne wspomnienia, a dla niektórych osób może być wciąż bardzo bolesnym doświadczeniem. Duszpasterz przypomina, że nieprzypadkowo od dawna na najtrudniejsze pytania dotyczące śmierci ludzie poszukiwali odpowiedzi w wierze.
Marianin przypomina, że śmierć dla chrześcijanina nie jest tylko smutnym wydarzeniem. Z duchowego punktu widzenia może być odbierana w inny sposób.
Kościół katolicki rozważa kwestie śmierci podczas kolejnych ośmiu dni, tworzących tak zwaną oktawę Wszystkich Świętych.
Uczty na cmentarzach?
Aleksander Robotycki z Państwowego Muzeum Etnograficznego w Warszawie powiedział, że fakt, że tego dnia odwiedzamy groby zmarłych i zapalamy znicze, ma związek z wierzeniami pogańskimi.
Ogień miał pomóc odnaleźć drogę do miejsca, gdzie odnajdą spokój. Aleksander Robotycki powiedział, że gdyby to święto było obchodzone tak, jak to miało miejsce w czasach pogańskich, to na cmentarzach byłyby organizowane uczty. Przy grobach byłyby zostawiane butelki po wódce, albo potrawy - zwłaszcza jajka.
Czekają na spotkanie z Bogiem
Obecnie, zgodnie z wiarą Kościoła, modlitwy i możliwość uzyskania odpustu za dusze zmarłych, pomagają im zakończyć czyściec i dostąpić chwały nieba. Tradycja modlitwy za osoby zmarłe, które czekają na spotkanie z Bogiem w niebie, sięga czasów biblijnych.
Pierwsze wzmianki o modlitwie i złożeniu ofiary przebłagalnej za zmarłych, znajdują się już w Starym Testamencie. Jednak powszechne wspomnienie wszystkich wiernych zmarłych datuje się dopiero od VII wieku. Kontynuatorem tej tradycji był benedyktyński opat Odilon z Cluny.
W 998 roku polecił, aby we wszystkich klasztorach o tej regule, 2 listopada, to jest następnego dnia po uroczystości Wszystkich Świętych, modlono się za dusze zmarłych. W XII wieku zwyczaj ten dotarł do Rzymu i stopniowo rozpowszechnił się w całym Kościele. W 1919 roku papież Benedykt XV wprowadził bullą "Incrementum" prefację za zmarłych oraz nadał kapłanom przywilej odprawiania w Dzień Zaduszny trzech mszy świętych.
kh