Według tych danych, wyrzucana żywność jest większym źródłem CO2, niż przemysłowe emicje CO2 większości krajów świata. Więcej dwutlenku węgla emitują tylko Stany Zjednoczone i Chiny. Co roku marnuje się około 1,3 miliardów ton jedzenia, jego koszt szacuje się na około 750 miliardów dolarów. Oznacza to również wielkie straty energii, wody i środków chemicznych, używanych do jego produkcji. Według raportu, prawie 30 procent światowych gruntów rolniczych jest użytkowanych na próżno. Do produkcji marnowanej żywności używa się około 250 kilometrów sześciennych wody.
W krajach uprzemysłowionych, straty wynikają głównie z tego, że konsumenci kupują za dużo jedzenia, wyrzucają to, czego nie mogą spożyć. W państwach rozwijających się, straty zwiazane są z nieefektywnym rolnictwem i brakiem odpowiednich możliwości przechowywania plonów i produktów spożywczych.
Według ONZ, zmniejszenie tego zjawiska nie tylko oddaliłoby groźbę wyczerpania się zasobów naturalnych, lecz także ograniczyłoby konieczność zwiększenia produkcji żywności.
IAR/ml