Po powrocie taty do kraju zaczęła odbudowywać rodzinne relacje, co – jak się okazało – nie było proste. Jak wspomina dzieciństwo, słuchając nagrań sprzed trzydziestu lat?
– Tata wyjechał ze mną, gdy miałam 4 lata. Miałam nie wracać już do Polski, ale podobno tak strasznie płakałam za mamą, że ojciec nie miał serca, by mnie tam trzymać. Wystarczyło podpisać dokument, że moja mama wyraża zgodę na mój pobyt w Kanadzie. Ojciec mógł to zrobić sam, bez jej wiedzy lub zgody. Nie zrobił tego. Później miało być tak, że my z mamą dojedziemy do niego na miejsce. Tata miał prawo stałego pobytu, ja mogłam jechać, mama już nie – wspomina Daria Wereszczyńska.
Ojcu bohaterki reportażu zależało na utrzymywaniu kontaktu z córką. Uznał, że pisanie listów mija się z celem, bo ich adresatka miała wtedy ledwie 4 lata, a jemu samemu najbardziej zależało na tym, żeby móc usłyszeć jej głos. – To było trochę jak mówienie do ściany. Nie mogło zastąpić kontaktu bezpośredniego, bliskości – mówi tata Darii Wereszczyńskiej. – Życie potoczyło się inaczej, niż planowaliśmy. Teraz, gdy słucham tych kaset, nie ma już tamtych emocji – dodaje bohaterka pani Daria.
Jak zmieniło się życie państwa Wereszczyńskich? Czy ich wyjątkowy sposób kontaktu pomógł utrzymać bliskie, rodzinne relacje? Zapraszamy do wysłuchania dołączonego reportażu.
***
Posłuchaj także innych reportaży emitowanych w Trójce >>>
***
Tytuł audycji: Reportaż w Trójce
Tytuł reportażu: "Kasety z dzieciństwa"
Autor reportażu: Antoni Rokicki
Data emisji: 12.03.2018
Godzina emisji: 18.11
ml/mk