„Teatry Warszawy 1939"

Choć o II Rzeczpospolitej i jej teatrach już pisano wcześniej, to ta książka stała się niespodzianką i pewnym bestsellerem na rynku wydawniczym. Pokazuje codzienność przedwojennych, warszawskich teatrów. Do samego końca, czyli aż do wybuchu II wojny światowej teatry próbowały zachować normalność. Udawały, że nic się nie dzieje i nikogo do niczego nie mobilizowały.

Przy okazji wywiązała się dyskusja, czy zadaniem teatru jest bronić ojczyzny w obliczu zagrożenia. Uczestnicy dyskusji uzasadniali, dlaczego teatry tuż przed wybuchem wojny grały lekki repertuar, i dlaczego zarzucanie im braku patriotyzmu jest nieuzasadnione.

Obok autora w spotkaniu biorą udział profesorowie: Barbara Osterloff i Edward Krasiński oraz Andrzej Leśniewski z Teatru Kamienica.