„Echo głosów” - Barbara Grębecka

Niewyobrażalny dziś obozowy pejzaż. A w nim jak małe światełka- okruchy czegoś, co przynosiło ulgę, przebłysk uśmiechu, jakąś nadzieję... Ravensbruck, lata 40-te ub. wieku. Kilka młodych więźniarek pochyla się przy olejowej lampce nad wystruganym z trzonka szczoteczki patyczkami. Obok zdobyczy „budulec”- Szyszki, koraliki, podściółka. Zosia, młodziutka więźniarka jeszcze z zamku lubelskiego, wycina małym scyzorykiem ”rzeźbki”. Miniaturowe figurki, krzyżyki i medaliony, przypominające stracone w obozie koleżanki. Po latach Zofia Pociłowska, już jako sławna rzeźbiarka powróci do niegdysiejszej obozowej rzeczywistości w swoich przejmujących rzeźbach. Jedną z nich, w celi Polek w Ravensburck opatrzyła napisem „ Jeśli echo ich głosów umilknie-zginiemy...” Pielęgnuje pamięć o chwilach śmierci - i życia, opowie więc także o chwilach jaśniejszych, a nawet radosnych. Takie były wtedy młode...