Jej autorzy, Milton Leitenberg i Raymond Zilinskas, eksperci ds. broni biologicznej, napisali ją na podstawie wywiadów z naukowcami rosyjskimi pracującymi w czasach ZSRS nad programem wojny biologicznej.
Według nich w okresie zimnej wojny z USA powstał w ZSRS plan, by w razie konfliktu atomowego między supermocarstwami po uderzeniu jądrowym użyć odpornych na jakiekolwiek leki zarazków wąglika i innych bakterii. Były to bardziej śmiercionośne zarazki niż jakiekolwiek inne wcześniej odkryte lub sztucznie opracowane w laboratoriach.
Zobacz serwis specjalny Polskiego Radia II WOJNA ŚWIATOWA
Zdaniem autorów książki odmiany tych zarazków prawdopodobnie nadal są przechowywane w lodówkach w laboratoriach wojskowych w Rosji.
Produkcja broni biologicznej została zakazana w międzynarodowym traktacie podpisanym przez ZSRS w 1972 roku. Jednak w pierwszej połowie lat 90. ówczesny prezydent Rosji Borys Jelcyn, przyznał w rozmowie z przedstawicielami rządu amerykańskiego, że program jej budowy był potem potajemnie kontynuowany. Potwierdzili to naukowcy z Rosji, którzy wyemigrowali stamtąd do USA.
W 1979 roku w jej fabryce w Swierdłowsku doszło do wypadku, w którym bakterie wąglika dostały się na tereny mieszkaniowe, zabijając co najmniej 68 osób.
Zobacz naszą galerię DZIEŃ NA ZDJĘCIACH >>>
(pp)