"Stoi na stacji lokomotywa, ma mało wagonów, a podróżnych przybywa" – to pierwsza propozycja, od której, już o 6.14, zaczęliśmy pisać nową wersję popularnego wiersza Juliana Tuwima.
Najcięższą pracę twórczą wykonali nasi Słuchacze, ale żeby im pomóc, postanowiliśmy zapytać ekspertów, jak się pisze wiersz.
Michał Rusinek, literaturoznawca i tłumacz, radził nam zrezygnować z ambicji bycia drugim Tuwimem. – Trzeba chyba do tego tekstu podejść jako do pastiszu, oczywiście z szacunkiem dla oryginału – podkreślił.
A co najbardziej z oryginału zapadło nam w pamięć? Atleci, kotlety, słonie i kiełbasy oraz jak siła kolejowej machiny.
Dzisiejsza sytuacja na kolei podpowiada nam jednak, by skupić się raczej na peronach-widmach, postojach w szczerym polu, brakiem rozkładów i miejsc, a nawet … samych lokomotyw. – Szukają jej starcy, kobiety i dzieci, szuka jej nawet już Program Trzeci – wyrecytowała Marzena Michałek, opowiadaczka z Duetu H.
Jak widać, nawet pierwszy werset "Stoi na stacji lokomotywa" okazał się nie przystawać do rzeczywistości.
Poetyckie porady gości i ekspertów
Michał Malinowski, dyrektor i kustosz Muzeum Bajek, Baśni i Opowieści powiedział, że i tak najważniejszy jest sposób recytacji, a Filip Jaślar nadał oprawę muzyczną.
Gwizd, świst i buch według Filipa Jaślara
I udało się! Powstał poemat mądry acz dowcipny, w którym swój wyraz znalazły nasze frustracje, nadzieje i … marzenia.
Aby wysłuchać całej Trójkowej wersji "Lokomotywy" wystarczy kliknąć ikonę dźwięku w boksie "Posłuchaj" w ramce po prawej stronie.