Połączyło ich zamiłowanie do teatru ulicznego. Pod koniec lat 80. Fabrice, Stephan, Marc, Gilbert i Gilbert występowali razem na ulicach Paryża. W przykrótkich kostiumach, z silnym makijażem przyciągali uwagę przechodniów, zwłaszcza odkąd zaczęli grać parodię piosenki „Alexandrie Alexandra” Claude’a François. Pozytywne reakcje i pewien sukces medialny zmobilizował chłopaków do napisania kilku utworów, które znalazły się na ich pierwszym albumie wydanym w 1989 roku.
Występowali obok najważniejszych wtedy grup alternatywnego rocka we Francji – Mano Negra, Les Wampas czy Les Satellites. W 1990 roku wydali drugą płytę i ruszyli w trasę – najpierw w Europie, potem w Japonii, Kanadzie i Senegalu.
Ich muzykę trudno zaklasyfikować do jakiegokolwiek stylu – kabaret i parodia, różnorodne instrumenty od klasycznych począwszy na zabawkach skończywszy, wpadające w ucho melodie. Wszyscy grali i śpiewali, ich żywiołem były koncerty.
Na ostatnim albumie Les VRP znalazła się piosenka zaśpiewana po polsku (z rosyjskim wstępem) - „Bartek”. Niezbyt cenzuralna historia pewnego wypadku...
Ostatnia płyta ukazała się w 1992 roku, nosiła tytuł „Les vacances prolongées” i była wstępem do naprawdę wydłużonych wakacji zespołu. Panowie postanowili zakończyć działalność w okresie największej popularności. Zeszli ze sceny w blasku chwały ... ale wcześniej jeszcze, podczas ostatniego koncertu w Montpellier, połamali wszystkie instrumenty.
Wakacje kiedyś się kończą, ale Les VRP wrócili tylko na moment – w 2002 roku wznowiono trzy albumy wzbogacone o nieznane nagrania, w tym koncertowe. Całość opublikowano pod wspólnym tytułem „Fermeture definitive” (Ostateczne zamknięcie). Krótko potem, żeby fanom nie pozostawić już żadnych złudzeń co do powrotu grupy na scenę, wydali kompilację zatytułowaną „Liqudation totale” (Całkowita likwidacja).
Les VRP – Les Aureoles
Les VRP – V.R.P
Les VRP – Alexandrie, Alexandra (Claude François)
Les VRP – Jacques
Les VRP – Leo
Les VRP - Sttellamentable
Stella – Les Tartines
Les Wampas – J’ai dansé avec l’amour (Piaf, 1941)
Néry – Anita