Co jest na zewnątrz wszechświata?

Od czasu odkrycia ekspansji wszechświata pomiar stałej Hubble’a jest uważany za fundamentalne wyzwanie współczesnej astrofizyki – ujmując rzecz najprościej, wartość ta pozwala na oszacowanie wieku wszechświata, a tym samym i jego wielkości. Największe znaczenie przy określaniu stałej Hubble’a ma obliczenie – jak podkreślił prof. Grzegorz Pietrzyński w "Klubie Ludzi Ciekawych Wszystkiego" – jednej z najważniejszych odległości we wszechświecie: odległości do Wielkiego Obłoku Magellana.
– Pomiar odległości do tej galaktyki pozwoli z dużo większą dokładnością wyznaczyć stałą Hubble’a , a co za tym idzie: ustalić, w jakim tempie rozszerza się nasz wszechświat – opowiadał polski uczony. – Poza tym stała Hubble’a wchodzi też w skład równań, które opisują wszechświat. Jeśli chcemy je rozwiązać, poznać ewolucję wszechświata, jego przeszłość, oraz przyszłe losy, musimy tę stałą poznać z dużą dokładnością.
W jaki sposób dokonano owego pomiaru odległości do Wielkiego Obłoku Magellana? Czy współczesna nauka może odpowiedzieć na fundamentalne pytania: jak wielki jest wszechświat, gdzie się kończy i – co znajduje się dalej, poza jego granicami?
Z prof. Grzegorzem Pietrzyńskim – kierownikiem zespołu naukowców, który dokonał pomiaru odległości do najbliższej galaktyki – oraz prof. Michałem Różyczką rozmawiała Hanna Maria Giza.

Fragment panoramy eXtreme Deep Field (XDF), wykonanej przez Teleskop Hubble’a. Fot. NASA/Hubble