"Portret Innocentego X" i jego interpretacje
W latach sześćdziesiątych XV wieku Piero della Francesca od władz miasta, w którym się urodził – Borgo Sansepolcro, otrzymał zlecenie na namalowanie fresku w głównej sali ratusza, w Palazzo della Residenza. W sali odbywały się najważniejsze posiedzenia władz miasta i sądy. Lokalni władcy musieli zmierzyć się za każdym razem ze srogim i surowym spojrzeniem Zmartwychwstałego Chrystusa. Temat nie został wybrany przypadkowo – miasto Sansepolcro (w tłumaczeniu Święty Grób), wzięło swą nazwę od dwóch przechowywanych w nim relikwii Grobu Pańskiego.
Kompozycja obrazu jest doskonała i matematycznie wyważona. Pępek atletycznego ciała Zbawiciela stanowi centralny punkt obrazu. Wychodzi z grobu w obecności śpiących żołnierzy. Symboliczna wymowa tego momentu podkreślona jest przez pejzaż – kwitnące drzewa po prawej stronie Chrystusa przeciwstawione są gołymi gałęziami drzew po lewej.
Aldousa Huxley opisał obraz w eseju z 1925 roku. Pod wpływem tej lektury brytyjski oficer Tony Clark wstrzymał ostrzał miasta, aby nie zniszczyć "najwspanialszego malowidła świata", które znał jedynie z opisu.