Matka Boska nie podlegała takim prawom natury, jak inni ludzie: nie starzała się, a jej śmierć przypominać miała zaśnięcie. Dzień jej wzniebowzięcia zwyczajowo obchodzi się, zanosząc do kościoła równianki, czyli bukiety złożone z płodów ziemi. Matkę Boską nazywa się Zielną, bo była patronką kwitnącej ziemi, rozkwitających roślin, wszystkiego, co najpiekniejsze zrodziła natura.
Dlatego też Dzień Wniebowzięcia był bardzo ważnym dniem w gospodarstwie. Poświęcone bukiety zostawiano na polach w brudach, aby dawały ziemi nowe siły na przyszły rok. Z suszonych ziół gotowano zdrowotne napary dla ludzi i bydła, suszem okadzano chore zwierzęta. W bukietach znajdywały się rośliny od wieków stosowane w medycynie ludowej i ogólnej.
Matka Boska Zielna czuwać miała też nad zdrowiem ludzi - wspomagała chorych w różnych cierpeianiach, ratowała przed rażeniem pioruna i burzą, chroniła bydło przed pomorem, wreszcie ułatwiała odejście z tego świata, skracając męki konającym.
***
Tytuł audycji: Abecadło etnografa
Przygotowała: Hanna Szczęśniak
Gość: dr Barbara Ogrodowska
Data emisji: 11.08.2018
Godzina emicji: 8.50
at