- Mieliśmy dużo niepolskiej krwi. To dzięki matce byliśmy Polakami. Zawsze mówiła do nas po polsku – wspominał Józef Czapski w archiwalnym wywiadzie. (PR, 1.04.2006)

- Anders stworzył armię z rzeszy bosonogich więźniów, którzy wyglądali jak starcy – mówił Józef Czapski w czasie mszy za żołnierzy poległych pod Monte Casino. (RFI, 13.05.1984)

- Zawsze patrzyłem na życie i świat optymistycznie – mówił Józef Czapski w rozmowie z Renatą Gorczyńską. Audycja z okazji urodzin artysty. (PR, 7.04.1996)

- Kiedy mam ciężkie chwile i nie wiem, jaką podjąć decyzję, to myślę sobie, że naprawdę trudne chwile to były na froncie - mówił Józef Czapski. (RWE, 16.04.1976)

Rozmowa Włodzimierza Odojewskiego z Józefem Czapskim o stosunku Rosjan do Polaków, wydaniu dzienników, związku sztuki z religią. (RWE, 1982)

- Niechętnie mówię o tym, co będę robił, bo piekło jest wybrukowane dobrymi chęciami, a siły człowieka są ograniczone - mówił Józef Czapski. (RWE, 1.01.1956)

- Pisał i szkicował w dzienniku, część szkiców przenosił na płótno. Skupiał się na konkretnym fragmencie rzeczywistości – mówił prof. Andrzej S. Kowalczyk. (PR, 1.04.2006)

- Nie szukałem żadnego dodatkowego efektu. Fascynował mnie szczegół. Kochałem stare twarze – mówił Józef Czapski w czasie rozmowy z Adamem Sławińskim. (PR, 3.04.1991)

- Imponowali mi Waliszewski i Cybis. Nigdy nie byłem malarzem abstrakcyjnym, chociaż wtedy ono zalało cały świat - rozmowa Adama Sławińskiego z Józefem Czapskim. (PR, 2.04.1991)

- Powojenne szkice Czapskiego są ukoronowaniem tego, co najlepsze w sztuce polskiej i europejskiej tych lat – uznał Wojciech Karpiński, eseista. (PR, 1.05.1996)

- Jak mam myśl malarską w głowie i zabieram się do pracy, cierpię, że brak mi trzeciej ręki, która bym jednocześnie mógł pisać - mówił Józef Czapski. (RWE, 4.05.1990)

- Czapski to jeden z największych malarzy naszych czasów. Jego sztuka jest w znacznej mierze maszyną wrażeniotwórczą – mówił Konstanty Jeleński, krytyk literacki. (RWE, 8.04.1985)

- Czapski był przede wszystkim malarzem bardzo wielkiego kalibru – mówiła Joanna Pollakówna, poetka, eseistka i historyk sztuki. (RWE, 2.04.1994)

- Fragmenty jego dzienników można porównać do "Beniowskiego" Juliusza Słowackiego - mówił Wojciech Karpiński, krytyk literacki. (RFI, 7.02.2003)

- 200 tomów dzienników Czapskiego to jego legendarny autoportret - jak sam mówił - "przesypywany rysunkami" - mówiła Emilia Olechnowicz, edytorka. (PR, 17.08.2011)

- Każdy szkic jest intymną rozmową pisarza z czytelnikiem, w której tytułowa sylwetka, czy sprawa staje się pretekstem do refleksji – mówił Włodzimierz Odojewski. (RWE, 21.02.1993)

O pobycie w Starobielsku, atmosferze panującej w obozie i nadziei na uwolnienie z rąk Sowietów. (RWE, listopad 1961)

Zwolnienie z obozu, spotkanie z Władysławem Andersem. Rozkaz generała o rozpoczęciu poszukiwań zaginionych oficerów. (RWE, listopad 1961)

Postanawia pojechać do Moskwy. Wierzy, że uda mu się dostać do Ławrientija Berii, szefa NKWD. (RWE, listopad 1961)

Udaje się do Czkałowa w Kazachstanie na spotkanie z komendantem GUŁagu gen. Wiktorem Nasiedkinem. Próba wydobycia informacji o polskich jeńcach. (RWE, listopad 1961)

Wizyta w moskiewskim NKWD, brak informacji o zaginionych polskich oficerach. Fiasko poszukiwań. (RWE, listopad 1961)

Rozmowa Tadeusza Nowakowskiego z Józefem Czapskim na temat nowego wydania książki pt. "Na nieludzkiej ziemi". (RWE, 1.01.1979)

- Czapski był zafascynowany Giedroyciem. Giedroyc doceniał jego wielkość duchową, szczerość i gotowość niesienia pomocy – mówił prof. Andrzej S. Kowalczyk. (PR, 1.04.2006)

- Czapski był ministrem spraw zagranicznych "Kultury", znał mnóstwo ludzi i szybko nawiązywał z każdym kontakt – opowiadał Mirosław Chojecki. (PR, 1.04.2006)

- W pierwszym okresie działalności "Kultury" największym oparciem dla nas był Józio Czapski - mówił Jerzy Giedroyc, wspominając początki Instytutu Literackiego. (PR, 1996)

- Erudycją i duchową elegancją fascynował cudzoziemców. Wyglądem i sposobem bycia urzekał rozmówców, budził zaufanie – mówił Tadeusz Nowakowski. (RWE, 24.01.1993)

- Czapski pisał przede wszystkim o swoim życiu, o tym, co widział w metrze i wtedy, gdy chodził po Paryżu - komentował Wojciech Karpiński, eseista. (PR, 30.04.1996)

- Był jedną z najwybitniejszych postaci polskiej powojennej emigracji politycznej - powiedział dziennikarz, Maciej Morawski w audycji Anny Arwaniti. (PR, 16.02.2003)

- W kontakcie z nim miało się uczucie połączenia w jednej osobie żywego pomnika, pisarza i malarza - mówił Wojciech Karpiński. Audycja Barbary Marcinik. (PR, 29.04.1996)

- Rozmawialiśmy o literaturze i o kraju. Ciągle się interesował tym co się w Polsce dzieje. Umysłowo był młodym człowiekiem - wspominał Włodzimierz Odojewski. (RWE,1993)

- Bez wrażliwości Czapskiego - malarza i pisarza nie ma współczesnej kultury polskiej - stwierdziła prof. Maria Janion, historyk i krytyk literatury. (PR, 30.12.1991)

- Był wielkim artystą słowa, co nie zawsze jest doceniane, niezwykłym malarzem oraz świadkiem historii Polski – mówił eseista, Wojciech Karpiński. (RFI, 3.04.2006)

Wojciech Karpiński analizuje malarstwo Czapskiego, a Włodzimierz Odojewski - jego literackie fascynacje. Sam Czapski mówi o życiu i pracy artystycznej. (PR, 29.03.1991)

- Polskość to był jego indywidualny wybór, bo urodził się i wychował w kręgu kultury niemieckiej – powiedział Piotr Kłoczowski, historyk literatury. (PR, 2.04.2001)

- To był po prostu mądry człowiek, który w pół słowa rozumiał, co mu się opowiada i jakie sprawy porusza - wspominał Jacek Woźniakowski, historyk sztuki. (PR, 4.04.2001)

- Zarażał pasją widzenia, pasją nazywania świata. Zwykłe, banalne rzeczy nudziły go - mówił historyk literatury, eseista prof. Andrzej S. Kowalczyk. (PR, 3.04.2001)

- Patrzył na człowieka z czułością, ze współczuciem i poczuciem śmieszności naszej sytuacji na tej ziemi - mówił historyk sztuki, Jacek Woźniakowski. (RFI, 7.02.2003)

- Malarz wyostrzonego oka i żarliwej niemal religijnej kontemplacji - mówił o Czapskim ks. Zenon Modzelewski. (RWE, 8.04.1985)

- Kochany Józiu, składam Ci serdeczne gratulacje i wyrazy uznania - mówił w dzień imienin Czapskiego Edward Raczyński, prezydent RP na emigracji. (RWE, 8.04.1985)

- Malarz, myśliciel, czuły obserwator świata zewnętrznego i wewnętrznego, czyli duszy człowieka - takimi słowami żegnał Czapskiego Tadeusz Nowakowski. (RWE, 24.01.1993)

Ojciec Święty Jan Paweł II uczestniczy duchowo w uroczystości imienin i 90. urodzin Józefa Czapskiego. Depeszę od papieża czytał ks. Zenon Modzelewski. (RWE, 8.04.1985)

- Pierwszy raz spotkaliśmy się kilka dni przed bitwą o Monte Cassino. Mieliśmy wspólne doświadczenia sowieckie - wspominał Gustaw Herling-Grudziński. (RWE, 17.05.1984)

- Jeżeli cierpiał, to nie zdradzał się z bólem. Umysłowo był wciąż młodym człowiekiem - mówił pisarz Włodzimierz Odojewski na wieść o śmierci Czapskiego. (RWE, 12.01.1993)