Autor: Stanisław Grochowiak
Reżyseria: Janusz Zaorski
Realizacja: Andrzej Brzoska
Autor muzyki: Krzesimir Dębski
Obsada: Franciszek Pieczka – Ksiądz Proboszcz
Marian Opania - Jacenty
Anna Seniuk – Żona Jacentego („Stara”)
Sławomir Pacek – Pierworodny syn Jacentego („Syn I”)
Paweł Krucz – Wtóry syn Jacentego („Syn II”)
Edyta Jungowska – Synowa Jacentego
Kazimierz Kaczor – Sołtys Franek
Andrzej Zaorski - Lekarz
Stanisław Brudny - Ministrant
Witold Wieliński - Sklepowy
Janusz Zaorski wraca w Teatrze Polskiego Radia do dzieła, które zrealizował w 1972 roku. Przewrotność powrotu do „Kaprysów Łazarza” polega na tym, że tworząc film, reżyser jako tworzywa literackiego użył scenariusza słuchowiska radiowego Stanisława Grochowiaka. Teraz, realizując słuchowisko, korzystał z oryginalnego tekstu Grochowiaka i swojego scenariusza filmowego. „Kaprysy Łazarza” to opowieść o starym człowieku, który zbliża się do kresu swoich dni. Bliscy i sąsiedzi są już do jego śmierci przygotowani. Żona - prawie wdowa, trumna gotowa, ksiądz - czeka. Okazuje się jednak, że główny zainteresowany zaczyna zachowywać się niezgodnie z oczekiwaniami. Jacenty nie chce spokojnie umrzeć, jak tego wszyscy od niego oczekują. Zaczyna targować się o warunki, w jakich ma się z tym światem pożegnać. Wykłóca się z rodziną, z księdzem, z sąsiadami, nawet ze Śmiercią...
