Section01 - menu
Section08 - artykułowa

"Nie damy się! Wolimy zagrzebać się w gruzach niż poddać się Niemcom”

Polskie Radio
Bożena Sarnowska 31.07.2014
Kapitulacja Warszawy 28 września 1939. Gen. Tadeusz Kutrzeba przybywa na spotkanie z gen. Johannesem Blaskowitzem.
Kapitulacja Warszawy 28 września 1939. Gen. Tadeusz Kutrzeba przybywa na spotkanie z gen. Johannesem Blaskowitzem. , foto: Bundesarchiv/Wikimedia Commons

28 września 1939 roku o godzinie 13.15, w budynku fabryki Skody na Rakowcu gen. Tadeusz Kutrzeba i gen. Johannes Blaskowitz podpisali umowę o kapitulacji stolicy.

Warszawa walczyła z okupantem od 1 września 1939 roku, kiedy to polscy piloci bronili stolicy przed niemieckimi bombowcami. Dowódcą obrony Warszawy był początkowo generał Walerian Czuma, a od 9 września generał Juliusz Rómmel. Funkcję cywilnego komisarza i prawej ręki generała pełnił prezydent miasta Stefan Starzyński, który starał się pomóc ludności. Zagrzewał do walki formacje ochotnicze, a pośrednio i wojsko, które słuchało jego przemówień.

Posłuchaj archiwalnych nagrań Polskiego Radia w serwisie - II wojna światowa >>>

Obrona stolicy trwała 20 dni; oprócz żołnierzy wzięli w niej udział liczni cywile. Większość ludności była zdecydowana trwać w walce pomimo ponoszonych ofiar. Powszechnie znane hasło brzmiało : "Nie damy się! Wolimy zagrzebać się w gruzach niż poddać się Niemcom”. W czasie kampanii wrześniowej zginęło w Warszawie 6 tysięcy żołnierzy, 16 tysięcy zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej wyniosły około 25 tysięcy. Zniszczeniu uległo 12 % zabudowy miejskiej oraz  znaczna część zbiorów kultury oraz archiwaliów.

Podpisany 28 września 1939 akt kapitulacji zakładał, że do niewoli pójdą oficerowie, a pozostali żołnierze, po rozbrojeniu, wrócą do domów. W praktyce około 120-140 tysięcy polskich żołnierzy walczących w obronie Warszawy znalazło się w niewoli niemieckiej. Polskie Radio nadało ostatnie przemówienie prezydenta Stefana Starzyńskiego. Rozwieszono plakaty, informujące mieszkańców stolicy o poddaniu się miasta.

Obrona Warszawy była jednym z wielu przejawów bohaterstwa żołnierzy i cywilów podczas kampanii wrześniowej 1939 roku. Stała się symbolem męczeństwa miasta i jego mieszkańców. Stolica była punktem oporu o znaczeniu strategicznym i psychologicznym. Niemcom zależało na jak najszybszym jej zdobyciu.

Polskie Radio we wrześniu 1939 roku

W wojnie obronnej 1939 roku ogromną rolę odegrało Polskie Radio. Od 1 września przekazywało wiadomości ze świata, informacje o tym, co dzieje się w stolicy oraz ogłaszało alarmy lotnicze. Do historii przeszły, transmitowane na żywo, przemówienia radiowe prezydenta Stefana Starzyńskiego, w których informował on o stanie miasta i mobilizował do walki.

Gdy 23 września 1939 została zbombardowana elektrownia warszawska na Powiślu, Warszawa II zamilkła. Od tej pory radiowcy przekazywali komunikaty na krótkofalówkach, jeszcze dwa dni po kapitulacji. Ostatni komunikat Polskie Radio nadało 30 września rano. Odczytał go Józef Małgorzewski. Chwilę później do gmachu wtargnęli Niemcy. Te dramatyczne chwile wspominała pracująca w Polskim Radiu Joanna Poraska-Strzelecka, po wojnie aktorka i reżyser teatralny. Posłuchaj.

Zobacz serwis specjalny - Radia Wolności >>>

mk