Autriacka szkoła gladiatorów
Zgodnie z wcześniejszymi zapowiedziami, rzecznicy Parku Archeologicznego Carnuntum w Austrii zaprezentowali mediom pozostałości wielkiej szkoły gladiatorów i jej wirtualny wygląd w III wieku.
Carnuntum leży 45 km na wschód od Wiednia. Było kiedyś ważnym rzymskim obozem wojskowym na słynnym bursztynowym szlaku i silnie promieniującym centrum rzymskiej kultury. Na ruiny szkoły gladiatorów, porównywalne z Ludus Magnus, największą taką szkołą w Rzymie, natrafiono dzięki pomiarom georadarem.
Maleńskie celki wojowników
Gladiatorzy byli często jeńcami wojennymi lub niewolnikami, lecz czasem rekrutowali się spośród byłych żołnierzy. Byli skoszarowani w ludi i szkoleni pod okiem lanisty (nauczyciela). W Carnuntum żyli w 40 bardzo ciasnych celach - dużych na tyle, żeby można było się w nich obrócić. Kompleks o powierzchni 11 tys. m kw., w którym mieszkali, otaczały grube mury, a szkoła i przyległe budynki zajmowały 2800 m2.
Wewnątrz kompleksu z III wieku znajdowało się duże podwórze z wydzielonym terenem treningowym w formie małego stadionu o powierzchni 19 m2. Kompleks otaczały kwatery mieszkalne i inne budynki. Na terenie tym znajdowała się również hala treningowa z podgrzewaną podłogą i budynki administracyjne.
Cmenatrz ofiar treningowych
Poza murami kompleksu badania radarowe wskazują na istnienie cmentarza, na którym, jak sądzą archeolodzy, grzebano gladiatorów zabitych podczas treningów. - Szkoła gladiatorów była połączeniem koszar z więzieniem, zakładem ściśle strzeżonym - podało Roemisch-Germanisches Zentralmuseum, które było jedną z instytucji prowadzących badania i ewaluację odkrycia.
Nie ustalono jeszcze daty rozpoczęcia wykopalisk na terenie szkoły gladiatorów, ponieważ specjaliści potrzebują czasu, by uzgodnić plan, który pozwoli zachować obiekt w jak najlepszym stanie. Wykopaliska w samym Carnuntum zaczęto prowadzić już w 1870 roku, ale do tej pory odsłonięto mniej niż 1 procent tego, co się tam znajduje.
Carnuntum było pierwotnie osadą Celtów, od której Rzymianie przejęli nazwę. W czasach rzymskich było stolicą prowincji Panonia, a od II wieku - Górnej Panonii. W II wieku mogło w nim mieszkać 40 tys. ludzi. W IV wikeu, kiedy zaczęły się najazdy ludów barbarzyńskich, stolicę przeniesiono z Carnuntum do spokojniejszej, niedalekiej Vindobony (dzisiejszy Wiedeń). W 395 roku osadę zniszczyli Markomanowie.
Carnuntum leży 45 km na wschód od Wiednia. Było kiedyś ważnym rzymskim obozem wojskowym na słynnym bursztynowym szlaku i silnie promieniującym centrum rzymskiej kultury. Na ruiny szkoły gladiatorów, porównywalne z Ludus Magnus, największą taką szkołą w Rzymie, natrafiono dzięki pomiarom georadarem.
Maleńskie celki wojowników
Gladiatorzy byli często jeńcami wojennymi lub niewolnikami, lecz czasem rekrutowali się spośród byłych żołnierzy. Byli skoszarowani w ludi i szkoleni pod okiem lanisty (nauczyciela). W Carnuntum żyli w 40 bardzo ciasnych celach - dużych na tyle, żeby można było się w nich obrócić. Kompleks o powierzchni 11 tys. m kw., w którym mieszkali, otaczały grube mury, a szkoła i przyległe budynki zajmowały 2800 m2.
Wewnątrz kompleksu z III wieku znajdowało się duże podwórze z wydzielonym terenem treningowym w formie małego stadionu o powierzchni 19 m2. Kompleks otaczały kwatery mieszkalne i inne budynki. Na terenie tym znajdowała się również hala treningowa z podgrzewaną podłogą i budynki administracyjne.
Cmentarz ofiar treningowych
Poza murami kompleksu badania radarowe wskazują na istnienie cmentarza, na którym, jak sądzą archeolodzy, grzebano gladiatorów zabitych podczas treningów. - Szkoła gladiatorów była połączeniem koszar z więzieniem, zakładem ściśle strzeżonym - podało Roemisch-Germanisches Zentralmuseum, które było jedną z instytucji prowadzących badania i ewaluację odkrycia.
Nie ustalono jeszcze daty rozpoczęcia wykopalisk na terenie szkoły gladiatorów, ponieważ specjaliści potrzebują czasu, by uzgodnić plan, który pozwoli zachować obiekt w jak najlepszym stanie. Wykopaliska w samym Carnuntum zaczęto prowadzić już w 1870 roku, ale do tej pory odsłonięto mniej niż 1 procent tego, co się tam znajduje.
Carnuntum było pierwotnie osadą Celtów, od której Rzymianie przejęli nazwę. W czasach rzymskich było stolicą prowincji Panonia, a od II wieku - Górnej Panonii. W II wieku mogło w nim mieszkać 40 tys. ludzi. W IV wikeu, kiedy zaczęły się najazdy ludów barbarzyńskich, stolicę przeniesiono z Carnuntum do spokojniejszej, niedalekiej Vindobony (dzisiejszy Wiedeń). W 395 roku osadę zniszczyli Markomanowie.
(ew/pap)
