Teoria mózgu społecznego potwierdzona
Zgodnie z tą teorią gatunki żyjące w grupach maja większe mózgi niż gatunki-samotnicy. Komputerowy model to potwierdza.
Naukowcy od dawna uważają, że skomplikowane relacje społeczne mogą zostać podtrzymane jedynie dzięki wyrafinowanej komunikacji. A zatem zwierzęta stadne potrzebują większych mózgów, aby podołać takiemu zadaniu.
Mózg jest sporym luksusem. Pochłania bardzo dużo energii - na duże mózgi mogą sobie pozwolić zatem tylko te gatunki, którym dodatkowe zwoje nerwowe są naprawdę potrzebne.
Już w latach 1980. powstała teoria "mózgu społecznego", głosząca, że, aby żyć w dużej grupie, potrzebujesz dużego mózgu. Nikt jednak nie wyliczył dotąd matematycznie algorytmu zależności wielkości grupy i mózgu. - Nikt nie wykazał, jak to się dzieje. Nasz artykuł dostarcza matematycznego mechanizmu, który stoi za tą teorią - mówi Tamas David-Barrett z Oksfordu.
Badacze z Oksfordu stworzyli model komputerowy, który wyjaśnia relacje pomiędzy wielkością mózgu a relacjami społecznymi i wielkością grupy, w jakiej żyje właściciel mózgu. Zgodnie z przewidywaniami okazało się, że im więcej skomplikowanych decyzji społecznych musi podjąć dany osobnik, tym większy jest jego mózg.
Ale brytyjski model może posłużyć także do innych analiz - na przykład wyjaśnia, jak w społeczeństwie pojawia się nierówność.
Oczywiście, to tylko algorytm, nie wyjaśnia zatem wszystkich niuansów i nie jest w stanie odtworzyć bogactwa ewolucji. Niemniej jednak model z Oksfordu to pierwszy krok w zrozumieniu i formalnym opisie mechanizmów stojących za zjawiskiem "mózgu społecznego".
Wyniki ukazały się na łamach Proceedings of the Royal Society B.
Komputerowy model to potwierdza. Naukowcy od dawna uważają, że skomplikowane relacje społeczne mogą zostać podtrzymane jedynie dzięki wyrafinowanej komunikacji. A zatem zwierzęta stadne potrzebują większych mózgów, aby podołać takiemu zadaniu.
Mózg jest sporym luksusem. Pochłania bardzo dużo energii - na duże mózgi mogą sobie pozwolić zatem tylko te gatunki, którym dodatkowe zwoje nerwowe są naprawdę potrzebne.
Już w latach 1980. powstała teoria "mózgu społecznego", głosząca, że, aby żyć w dużej grupie, potrzebujesz dużego mózgu. Nikt jednak nie wyliczył dotąd matematycznie algorytmu zależności wielkości grupy i mózgu. - Nikt nie wykazał, jak to się dzieje. Nasz artykuł dostarcza matematycznego mechanizmu, który stoi za tą teorią - mówi Tamas David-Barrett z Oksfordu.
Badacze z Oksfordu stworzyli model komputerowy, który wyjaśnia relacje pomiędzy wielkością mózgu a relacjami społecznymi i wielkością grupy, w jakiej żyje właściciel mózgu. Zgodnie z przewidywaniami okazało się, że im więcej skomplikowanych decyzji społecznych musi podjąć dany osobnik, tym większy jest jego mózg.
Ale brytyjski model może posłużyć także do innych analiz - na przykład wyjaśnia, jak w społeczeństwie pojawia się nierówność. Oczywiście, to tylko algorytm, nie wyjaśnia zatem wszystkich niuansów i nie jest w stanie odtworzyć bogactwa ewolucji. Niemniej jednak model z Oksfordu to pierwszy krok w zrozumieniu i formalnym opisie mechanizmów stojących za zjawiskiem "mózgu społecznego".
Wyniki ukazały się na łamach Proceedings of the Royal Society B.
(ew/bbc)
