Sztuka Stanisława Ignacego Witkiewicza „Metafizyka dwugłowego cielęcia” powstała w 1921 roku, siedem lat po jego wyprawie w egzotyczne kraje z etnografem Bronisławem Malinowskim. Wyjazd na Antypody miał przynieść Witkacemu ukojenie. Jednak – czego zapewne żałował – nigdy nie przestał być udręczonym, nowoczesnym, białym człowiekiem. Na stary kontynent wrócił jeszcze w tym samym roku.
Akcja spektaklu w reżyserii Michała Borczucha rozgrywa się w Papui-Nowej Gwinei (Port Moresby) i w Australii (Sydney oraz pustynia w okolicach Karlgoorlie). To tu kilka lat temu przeprowadzili się rodzice głównego bohatera – Karmazyniella. Opuszczenie Europy nie było dla nich dużym wyzwaniem. Życie na peryferiach okazuje się nie mniej trudne. Bohaterowie po raz ostatni próbują podjąć kontrolę nad życiem.
-Podczas pierwszego czytania "Metafizyki dwugłowego cielęcia" najbardziej wstrząsnęła mną ostatnia scena – mówi Michał Borczuch. - Rodzice wracają, by zemścić się na swoich dzieciach. To jest egzekucja wspomnień, uczuć ale i zwyczajna fizyczna przemoc. Krew zostaje przelana. Wszystko odbywa się z lekkim uśmiechem na ustach egzekutorów. U Witkacego to nie jest metaforyczne. Rodzice, dosłownie wracają zza grobu- jako żywe trupy. Całość nabiera mocy surrealistycznego koszmaru- dodaje reżyser.
-Już sam tytuł tekstu Witkacego Metafizyka dwugłowego cielęcia wskazuje, że jego głównym tematem będzie w takim samym stopniu potworność życia, co monstrualność śmierci i okoliczności, w jakich się ona wydarza. Potworów i monstrów nie da się usunąć z ludzkiego świata. Każda próba ich ostatecznego wydalenia kończy się niepowodzeniem. Wracają z jeszcze większą uporczywością i nieludzką wręcz siłą – dodaje Łukasz Wojtysko, dramaturg.
l premiera spektaklu odbyła się 17 września. Kolejne spektakle zaplanowano na : 18, 24, 25, 26 września, 21, 22, 23, 24 października 2010.
W obsadzie: Magdalena Kuta, Maria Maj, Agnieszka Podsiadlik, Janusz Chabior, Jan Dravnel, Lech Łotocki, Rafał Maćkowiak, Sebastian Pawlak, Tomasz Tyndyk
