BMX zadebiutował jako dyscyplina olimpijska w Pekinie w 2008 r. Pierwszym mistrzem został Łotysz Māris Štrombergs, a mistrzynią Francuzka Anne-Caroline Chausson.
Sport ten uprawia się na torach ziemnych ze sztucznie przygotowanymi przeszkodami, z użyciem rowerów na kołach 20-calowych lub 24-calowych (cruiser), posiadających wzmocnioną i bardzo uproszczoną (bez przerzutek) konstrukcję. Poza tym BMX-y mogą mieć dowolny typ konstrukcji, masę i geometrię.
Zawody BMX są rozgrywane inaczej niż motocyklowe zawody przełajowe (tzw. motocrossu), choć mają kilka wspólnych cech. W jednym biegu równocześnie (pth) startuje ośmiu zawodników, z odpowiednio szerokiego pasa startowego, a następnie pokonują tor, który ma ok. 300–400 m długości. W trakcie widowiskowych zawodów często dochodzi do karamboli, jednak dzięki osłonom zawodników i stosunkowo niskim prędkościom wynikającym z samej konstrukcji rowerów BMX rzadko dochodzi do poważniejszych obrażeń zawodników.
pk
