Tenis stołowy, choć uprawiany na całym świecie od ponad wieku, jest jednym z najmłodszych sportów olimpijskich. Po raz pierwszy zawodnicy stanęli do walki na igrzyskach dopiero w 1988 roku w Seulu.
Od tego momentu nieprzerwanie towarzyszy on kolejnym igrzyskom, zyskując coraz większą liczbę zwolenników i widzów. Nieprzerwanie w każdym turnieju gra kilku zawodników, m.in. Chorwat Zoran Primorac. 47-letniego pingpongisty nie zabraknie też w Rio de Janeiro.
Od olimpijskiego debiutu w ping-pongu dominują zawodnicy azjatyccy - zarówno turnieje kobiece (panie także rywalizują o olimpijskie medale od seulskich igrzysk), jak i męskie są praktycznie wewnętrzną sprawą graczy z największego kontynentu świata. Nieliczne medale jakie wywalczyli do tej pory w igrzyskach gracze ze Starego Kontynentu, prawie nigdy nie były z najcenniejszego kruszcu. Jedynie w 1992 roku w Barcelonie wśród mężczyzn triumfował Szwed Jan Ove Waldner, pokonując w finale Jeana-Phillippe'a Gatiena z Francji.
Aby "ukrócić" dominację Chińczyków, od Londynu w singlu może startować co najwyżej dwoje przedstawicieli jednego kraju. Trzecia osoba może wystąpić tylko w rywalizacji drużynowej.
Polskę reprezentować będą w Rio Li Qian, Katarzyna Grzybowska-Franc, Wang Zeng Yi i Jakub Dyjas oraz Natalia Partyka i Daniel Górak tylko w rywalizacji zespołowej.
pk, bor, PAP
