Szermierka to jedna z czterech dyscyplin, które nigdy nie zostały wyłączone z programu olimpijskiego. Jest w nim stale obecna, od pierwszych igrzysk nowożytnych w 1896 roku.
W porównaniu z pierwszym turniejem na igrzyskach zaszło w tym sporcie wiele zmian - nie walczy się już na tzw. palcaty (rodzaj drewnianych kijów). Obecnie na olimpiadzie szermierze walczą trzema rodzajami broni: floretem, szpadą i szablą.
Historia szermierki w igrzyskach olimpijskich jest bardzo bogata i obfituje w wiele ciekawych postaci i dramatycznych wydarzeń. Jednym z najsłynniejszych szermierzy, którzy znaleźli się w gronie najlepszych sportowców w dziejach igrzysk, był Włoch Edoardo Mangiarotti. Startując pięciokrotnie wywalczył 13 medali (w tym dziewięć złotych).
Niemniej słynny węgierski szermierz Aladar Gerevich jako jeden z nielicznych olimpijczyków miał szczęście wystąpić w igrzyskach aż sześciokrotnie (w latach 1932-1960), zdobywając 10 medali (w tym siedem złotych).
Polacy także odnosili w przeszłości wspaniałe sukcesy. Od pierwszego startu w igrzyskach - czyli od 1924 roku szermierze stale byli obecni w reprezentacji olimpijskiej. Do tej pory wywalczyli 22 medale - cztery złote oraz po dziewięć srebrnych i brązowych. Ostatni tytuł mistrzowski indywidualnie, dwanaście lat temu w Atenach, wywalczyła florecistka Sylwia Gruchała. Potem w Pekinie była 20., a po raz trzeci z rzędu na olimpiadzie triumfowała Valentina Vezzali. Cztery lata temu Włoszka też zdobyła złoto, ale w rywalizacji drużynowej.
W Pekinie znakomicie spisała się drużyna szpadzistów. Radosław Zawrotniak, Tomasz Motyka, Adam Wiercioch i Robert Andrzejuk dopiero w finale przegrali z Francuzami. To był ostatni medal polskich szermierzy.
Na planszach w Rio de Janeiro zaprezentują się tylko cztery biało-czerwone, w tym doświadczona szablistka, 34-letnia Aleksandra Socha, która oprócz startu indywidualnego wystąpi wraz z Bogną Jóźwiak i Małgorzatą Kozaczuk w drużynie. We florecie rywalizować będzie Hanna Łyczbińska.
bor
