- Wskazywał narodowi prostą drogę. Był narzędziem Boga, by spełnić jego wolę. I on ją spełnił święcie, za pomocą słowa – słowa Ignacego Paderewskiego czyta lektor. (PR, 1996)

- Paradoksem jest, że ktoś, kto w swojej twórczości nieustannie ucieka w marzenia, został przewodnikiem marzeń wszystkich Polaków - mówiła prof. Ewa Paczoska. (PR, 4.01.2016)

- Wyzwalał z kompleksu polskości, przekonania, że jedynym naszym doświadczeniem jest katastrofa, strata państwa, depozyt rozbiorów - mówił prof. Ryszard Koziołek. (PR, 14.03.2016)

- W każdym pokoleniu bywaliśmy Skrzetuskim, Kmicicem, Wołodyjowskim, Zbyszkiem z Bogdańca – mówił Wiktor Trościanko w 50. rocznicę śmierci pisarza. (RWE, 1966)

- Zaznał triumfów co niemiara, ale triumf wśród polskich żołnierzy ewakuowanych do Szkocji w 1940 roku z Francji był chyba największy – uznał Zygmunt Nowakowski. (RWE, 2.07.1961)

- Rodzice pisarza chcieli, żeby był lekarzem, nawet dostał się na studia medyczne, ale przeniósł się na wydział filozoficzno-historyczny – słyszymy w audycji. (PR, 16.09.2005)

- Kocham Sienkiewicza za język, którym niezwykle operował. Chcę wierzyć w historie przez niego opowiadane – mówił prof. Jerzy Bralczyk, językoznawca. (PR, 26.02.2016)

- Moją pracę dla kraju kraj wynagradza w sposób najdoskonalszy i najzgodniejszy z nasza tradycją, bo wynagradza ziemią – pisał Henryk Sienkiewicz. (PR, 7.08.2000)

O pasjach myśliwskich, dworku w Oblęgorku i umiłowaniu wolności przez Henryka Sienkiewicza opowiadał Wacław Grubiński, pisarz i krytyk teatralny. (RWE, brak daty)

O kłopotach z dostarczeniem listu z Akademii Szwedzkiej, Nagrodzie Nobla, powodzeniu dzieł Sienkiewicza za granicą, adaptacjach filmowych i teatralnych. (PR, 12.12.1980)

- To zaszczyt dla syna Polski, o której głoszono, że umarła, a to jeden z tysiącznych dowodów, że ona żyje – mówił Henryk Sienkiewicz po odebraniu nagrody. (PR, 10.09.2001)

- Sienkiewicz przetłumaczony był na 40 języków. Powieść "Krzyżacy" dwa razy przeczytał Ernest Hemingway – pogadanka literacka Zygmunta Nowakowskiego. (RWE, 30.07.1961)

- Sienkiewicz był w 1903 roku instytucją kulturalną i wtedy w dyskusję światopoglądową wdaje się z nim młody Stanisław Brzozowski – mówił prof. Andrzej Mencwel. (PR, 14.04.1977)

- Walka z Sienkiewiczem to była gra o lewicowy wymiar polskiej kultury, uderzenie w kulturę renesansowego sarmatyzmu - mówiła prof. Maria Olszewska. (PR, 29.01.2015)

- Pierwszy stworzyłem biografię Sienkiewicza, opierając się na jego listach - mówił prof. Julian Krzyżanowski, redaktor 60-tomowego wydania Sienkiewicza. (PR, 16.04.1976)

Audycja o śladach Sienkiewicza na Podlasiu i Mazowszu – wizyta we wsi Lipków na skraju Puszczy Kampinowskiej, gdzie pojedynkował się Bohun z Wołodyjowskim. (PR, 13.08.1985)

Opowieść o najbliższych osobach pisarza - rodzicach, żonach, kuzynach, fragmenty pamiętników oraz wspomnienia Marii Korniłowiczówny, wnuczki pisarza. (PR, 29.03.1982)

O pochodzeniu i rodzinie Henryka Sienkiewcza oraz o kobietach jego życia opowiadała Barbara Wachowicz, autorka biografii pisarza. (PR, 15.02.2016)

Reportaż Anny Mieczkowskiej z podróży śladami pobytu Henryka Sienkiewicza w Szwajcarii, ostatnie lata pisarza i śmierć w hotelu w miasteczku Vevey. (RWE, 13.11.1963)

Wspomnienia o śmierci i uroczystym pogrzebie pisarza w Szwajcarii oraz o sprowadzeniu zwłok do Polski i pochowania Henryka Sienkiewicza na Wawelu. (PR, brak daty)

- Matka w dzieciństwie widziała ojca od czasu do czasu. Ona się wychowywała u dziadków, a on był stale w rozjazdach - wspominała wnuczka pisarza Maria Korniłowicz. (PR, 2.07.1976)

- Mój dziadek jest dla mnie wzorem do naśladowania tego, jak służyć Polsce – mówiła Maria Sienkiewicz. Wnuczki wspominają Henryka Sienkiewicza, (PR, 6.10.1996)

Rodzinne wspomnienia, anegdoty o słynnym dziadku przedstawiała Maria Korniłowiczówna, wnuczka pisarza, z okazji 50. rocznicy śmierci pisarza. (PR, 10.11.1966)

- Do swoich słuchaczy mówił głosem swobodnym i spokojnym, raczej nie donośnym, nie zapalając się przy tym zupełnie - wspominał płk Konrad Libicki. (RWE, 30.05.1976)

- Dostałem od niego egzemplarz "W pustyni i w puszczy" z podpisem, co było dla mnie jedną z najcenniejszych pamiątek – wspominał Stanisław Baliński, poeta. (RWE, 26.12.1967)

- Jako pokrzepiciel serc rehabilitował przeszłość, przywracał sens walce o wolność, wskrzeszał radość życia – mówiła Zofia Kossak-Szczucka o Sienkiewiczu. (PR, 10.11.1966)

Jarosław Iwaszkiewicz mówi o sile Sienkiewicza i odczytuje swój felieton napisany w 10. rocznicę śmierci Sienkiewicza pt. "Czytanie Sienkiewicza". (PR, 10.11.1966)

- Jest coś w tym pisarzu, co garnie do niego nas i obcych – mówił Jan Parandowski, pisarz i prezes polskiego PEN Clubu z okazji 50. rocznicy śmierci pisarza. (PR, 10.11.1966)

Był bardzo pracowity. Pisał wszędzie. Dużo podróżował. Był serdeczny, ale trochę nieśmiały – pisarza wspominają kobiety z rodziny, m.in. wnuczka i żona syna. (PR, 5.07.1973)

- Był niewysoki, dość okrągły, o jasnych blond włosach i poważnych smutnych oczach za złotymi okularami - mówił Jan Jundziłł Baliński, syn przyjaciela poety. (RWE, 30.05.1976)

- Jego sława była tak wielka, że siedzenie blisko niego wydawało się zaszczytem, starałam się uchwycić każe jego słowo – wspominała Janina Żółtowska. (RWE, 30.05.1976)

- Brał dzieci za ręce, sprawdzał czystość paznokci, pytał, czy wymyliśmy uszy i zęby - wspominała jedna z pracownic Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa. (RWE, 30.05.1976)

- Odsłonięcie pomnika Mickiewicza odbywało się w zupełnej ciszy. Sienkiewicz zdjął kapelusz, a za nim wszyscy odkryli głowy - mówił Jan Fryling. (RWE, 30.05.1976)

- Trumnę ze zwłokami, w drodze ze Szwajcarii do Polski, zatrzymano na dzień w Pradze. Czesi oddali hołd ulubionemu pisarzowi - wspominał Zdzisław Szczerbiński. (RWE, 30.05.1976)