30 września

Ostatnia aktualizacja: 04.07.2017 19:00

Sześćdziesiąty pierwszy dzień powstania, sobota. Żoliborz kapituluje. Do godz. 23 powstańcy składają broń i przechodzą pod eskortą niemiecką na teren "Pionier-Parku" na Powązkach.

Audio

02'21

Powstańcy resztkami sił bronili się na Żoliborzu na obszarze ograniczonym ulicami Krasińskiego, Słowackiego, Drużbacką, Bohomolca, Promyka i Koźmiana. (PR, 2014)
02'47

- Przy Dygasińskiego 13 była ostatnia kwatera dowództwa żoliborskiego - wspominał Czesław Szymkiewicz ps. Sław. (Archiwum PR)
15'53

Kapitulacja Żoliborza - relacja Jerzego Ścibora-Kamińskiego (czyta lektor); tekst depeszy Tadeusza Bora-Komorowskiego do Londynu. Cykl "Dni Walczącej Stolicy" Władysława Bartoszewskiego. (RWE, 1984)

Dowódca pułku major Ivan Frołow (po środku) z oficerami Rosyjskiej Narodowej Armii Wyzwoleńczej (RONA), która z Niemcami pacyfikowała Powstanie WarszawskieFoto: Autor nieznany/Wikipedia/domena publiczna

Beznadziejne położenie ostatnich punktów powstańczych na Żoliborzu. W sprawie zaprzestania walk w dzielnicy od rana pertraktacje z Niemcami z rozkazu gen. Bora-Komorowskiego prowadzą por. Jerzy Kamiński ps. Ścibor i płk Karol Ziemski ps. Wachnowski.

O godz. 18 Żoliborz kapituluje. Oddziały AK składają broń przez kilka godzin. Do niewoli dostaje się 1500 żołnierzy z Żoliborza, wśród nich kobiety oraz 400 rannych. Niemcy dobijają ciężko rannych, którzy zostali w piwnicach.

Kapitulacji na Żoliborzu nie uznaje dowództwo AL - wieczorem kilkudziesięcioosobowa grupa zaczyna przebijać się w stronę Wisły. 28 osób zdołało się przeprawić na praski brzeg, pozostali giną.

Tego dnia w dzienniku bojowym 9. armii niemieckiej zanotowano: "Całe wybrzeże Wisły jest w ręku niemieckim i prócz kotła środkowego powstanie we wszystkich częściach miasta jest stłumione. Szybkie oczyszczanie Mokotowa i Żoliborza nie może pozostać bez wpływu na rozmowy kapitulacyjne ze znajdującym się w Śródmieściu dowództwem AK".

< 29 września

1 października >

1944