– Miał się ten teatr narodowy z natchnień Mickiewicza począć, miał ucieleśnić marzenia Wyspiarskiego o teatrze ogromnym – mówił Leon Schiller na Radzie Teatralnej w Teatrze Polskim w Warszawie. (PR, 17.06.1946)

– Uważam, że zadaniem naszym jako teatru jest mieć kilkanaście sztuk, które przedstawiałyby mniej więcej całość repertuaru polskiego w przeszłości – mówił Wilam Horzyca, wówczas dyrektor Teatru Narodowego w Warszawie. (PR, 1959)

- Wystawienie każdej sztuki klasycznej jest w pewnym sensie adaptacją. Granica tej adaptacji jest bardzo rozległa (Polskie Radio, 1969) 

- Wielokrotne granie jednego przedstawienia jest jakimś rodzajem reprodukcji - mówił Jerzy Grotowski, reżyser i twórca wrocławskiego teatru Laboratorium. (RWE, 1971)

- Tak cenię Mickiewicza, że moją ideą jest wierność wobec autora - mówił Konrad Swinarski o pracy nad wystawieniem "Dziadów cz. III" w Teatrze Starym w Krakowie. (PR, 1973)

- Artysta jest poza społeczeństwem i dzięki temu badzo dobrze je widzi - fragment wywiadu z Tadeuszem Kantorem. (PR, 1980)

- Praca w teatrze jest związana z tyloma dziedzinami, że życia nie starczy, żeby choćby je powierzchownie opanować - mówił Kazimierz Dejmek w rozmowie z Anną Retmaniak (PR1, 1978)

Niełatwa praca nad realizacją "Ślubu" w Hochschule der Künste w Berlinie - problemy m. in. ze scenografią i kostiumami, niezrozumieniem twórczości Gombrowicza przez berlińskich aktorów. (PR, 15.11.1993)

- Wielki aktor siebie traktuje jak skrzypce, a aktorstwo jak struny napięte na tych skrzypcach przy pomocy smyczka, który wydobywa to, co ma się wydobyć - mówił Aleksander Bardini o zależności między aktorem a reżyserem. (PR, 1993)

- Robert Musil dał mi drogę do aktora i do pewnej rewolucji, którą usiłowałem przeprowadzić w świecie mojego teatru - Krystian Lupa mówił o pisarzach, którzy go inspirowali w życiu. (PR, 2018)

- Ja nigdy jeszcze nie wiem, co będę robił następnego. Mam taki sposób myślenia, że muszę do końca rozprawić się z ostatnim przedstawieniem – mówił Krzysztof Warlikowski. (PR, 8.10.2015)