Gry skrzypcowej uczyła się u legendarnej podhalańskiej muzykantki Bronisławy Koniecznej-Dziadoń (1894–1968), zwanej „Dziadońką”, która z kolei pobierała nauki u słynnego Bartłomieja Obrochty (1850 – 1926). Jak zaznacza, muzyka na Podhalu, podobnie, jak codzienne życie, ulega zmianie (m.in. ze względu na coraz lepsze wykształcenie muzyczne młodych muzykantów), ale ona pozostaje wierną XIX-wiecznemu stylowi gry, przejętemu od mistrzyni – „Dziadońki”. Repertuar „nut” góralskich, które gra Stanisława Galica-Górkiewicz jako solistka i prymistka kapeli, jest także bezpośrednią kontynuacją repertuaru Bronisławy Koniecznej-Dziadoń. Innych nauczycieli muzyki, poza „Dziadońką”, Stanisława Galica-Górkiewicz nie miała. Bronisława Konieczna-Dziadoń przekazała jej także, prócz „nut” góralskich, wiele opowieści o realiach życia na Podhalu na przełomie wieków XIX i XX. Opowieści „Dziadońki” Artystka zawarła w książkach swojego autorstwa. Dużą wagę przykłada do wiernego odtwarzania w grze stylu stricte podhalańskiego, ponieważ, jak uważa, dziś wiele swoistych dla różnych regionów górskich stylów traci swój niepowtarzalnych charakter, a muzyka podhalańska miesza się często na przykład ze spiską, słowacką, węgierską itp. ze względu na to, że wielu młodych muzyków określa swój bardzo szeroki repertuar ogólnikowo, jako „muzykę Karpat”.
Stanisława Galica-Górkiewicz, Bukowiańskie Centrum Kultury
Stanisława Galica-Górkiewicz jest laureatką wielu nagród na licznych festiwalach i konkursach muzyki ludowej. Otrzymała m.in. „Basztę” na 44. Ogólnopolskim Festiwalu Kapel i Śpiewaków Ludowych w Kazimierzu Dolnym w 2010 r., w kategorii „solista-instrumentalista”. Po raz kolejny triumfowała na kazimierskim Festiwalu w roku 2014 (48. OFKiŚL), tym razem z kapelą. Stawała także na podium Międzynarodowego Konkursu Kapel i Instrumentalistów w Zakopanem. W 2011 roku została odznaczona medalem „Zasłużony Kulturze GLORIA ARTIS”. Rok 2016 przyniósł pierwszą nagrodę na II Turnieju Muzyków Prawdziwych w Szczecinie, w kategorii instrumentalistów. W roku 2021 otrzymała wyróżnienia w konkursie „Nagroda im. Romana Reinfussa”, „za wybitne i szczególne osiągnięcia w dziedzinie zachowanie lokalnej tożsamości kulturowej w Małopolsce”. Powyższe nagrody i odznaczenia to jedynie wybrane przykłady uhonorowania muzycznego i popularyzatorskiego talentu Artystki.
Wyjątkowa wartość sztuki muzycznej Stanisławy Galicy-Górkiewicz przejawia się przede wszystkim w kultywowaniu zachowawczego, wolnego od wpływów mody stylu muzykowania góralskiego, który w prostej linii wywodzi się od podhalańskich muzyków urodzonych w połowie XIX w.
Stanisława Galica-Górkiewicz jest także autorką licznych publikacji książkowych, artykułów i audycji radiowych, dotyczących historii i kultury rodzimej Bukowiny Tatrzańskiej. Zamiłowanie do historii rodzinnej i wiedzy o życiu na dawnym Podhalu zaszczepiła w niej matka, opowiadając jej od najmłodszych lat o przodkach i kulturze góralskiej minionych dekad.
Jak mówi Autorka, książki pisze niejako pod wewnętrznym przymusem spisania i przekazania tego, co sama zna, a co nieuchronnie odchodzi lub znacząco się zmienia – przebogatego, podhalańskiego dziedzictwa kulturowego. Zawarte w książkach wspomnienia spisuje podhalańską gwarą.
