Przy dźwiękach zachowanych w polskiej tradycji kołysanek, pieśni, przyśpiewek, zaklęć, przemów i starodawnych zabaw, lunatykujemy ku obrazom, opowiadającym o dziecku i matce. Gramy na instrumentach: cymbałach, harmonii, basach, barabanie i „dziwolągach”: polifonie, trąbkoskrzypcach, bekadle, metalofonie, glinianym dzbanie czy metalowych lejkach. Czasem śmiejąc się, czasem płacząc, krzycząc czy szepcząc, a niezmiennie śpiewając, wędrujemy tam gdzie chcemy, swobodnie traktując muzyczne krainy, czas, światy i zaświaty, a w podróży towarzyszą nam przedstawione na stuletnich fotografiach dzieci z zabawkami. SenJawęZabawę tworzą: Agata Harz, Paula Kinaszewska, Marta Maślanka, Katarzyna Szurman.
Nadszedł moment, w którym pragniemy wydać naszą pierwszą kołysankową płytę „Mały człowiek”. Znajdziecie na niej 13 utworów różnego rodzaju. Począwszy od najstarszych pieśni, które zachowały ślady wędrówek ludów czy prastarych wierzeń o ptakach symbolizujących miłość, początek i przynoszących z zaświatów nowe dusze, poprzez kołysanki obiecanki – przekupywanie dziecka, by zasnęło, kołysanki straszanki, gdzie pojawia się postać „dziada”, a straszenie nim uważano kiedyś za dobry sposób na wychowanie, zabawy: litanię stwarzania świata poprzez budowanie zdania w nieskończoność, dziecięcą ostatkową przemowę gdzie świat został zaczarowany i odwrócony w dziwny „świat na opak”. Znajdziecie kołysanki mroczne i pełne niepokoju, jak samotność dziecka ssącego szmatkę z cukrem i zostawionego, gdy kobiety szły w pole oraz kołysanki radosne, przyjemne dla ucha, jak sentymentalne walczyki. Wreszcie, usłyszycie zaklęcie towarzyszące wymianie zęba mlecznego w stały, świadectwo pewnej nie do końca udanej transakcji zamienione w bajkę i kołysanki ciche i melodyjne jak muzyka wiatru, morza czy gruchanie gołębia.
Kogo może zainteresować nasza płyta? Nie tylko koneserów muzyki tradycyjnej i zainteresowanych jej przetworzeniami. Dedykujemy ją wszystkim dorosłym, którzy jeszcze do końca nie zapomnieli, jak to jest być dzieckiem, dla których fascynujące jest wewnętrzne przeżywanie tego stanu. Niezależnie od metrykalnego wieku, w każdym z nas zostaje ślad po dziecku, którym kiedyś był, nieważne jak dawno, a muzyka może stać się kanałem kontaktu z tym zjawiskiem.
