Opaskę wylicytowano na aukcji w brytyjskim Domu Aukcyjnym "Bamfords" w Derby. Autentyczność opaski potwierdzają dwa maszynopisy z podpisem gen. Komorowskiego, który w 1962 roku przekazał ją prywatnych do zbiorów.
Biało-czerwoną opaskę dowódcy Armii Krajowej będzie można oglądać od 28 września na parterze ekspozycji Muzeum Powstania Warszawskiego. Cenny eksponat zawiśnie obok opaski Antoniego Chruściela "Montera". Obydwie opaski zostaną wyróżnione dodatkowym oświetleniem.
Gen. dyw. Tadeusz Komorowski "Bór" (1895-1966) od lipca 1943 roku był Dowódcą Armii Krajowej. 31 lipca 1944 roku, wraz z Delegatem Rządu RP na Kraj, wicepremierem Janem Stanisławem Jankowskim, podjął decyzję o rozpoczęciu nazajutrz Powstania Warszawskiego. Dowództwo nad siłami powstańczymi objął komendant Okręgu Warszawa AK płk Antoni Chruściel "Monter", podczas gdy gen. "Borowi" podlegała nadal cała Armia Krajowa. W chwili wybuchu walk przebywał w Fabryce Kamlera przy ulicy Dzielnej 72 i pozostał na Woli do 6 sierpnia. Następnie, wraz z rzutem Komendy Głównej AK, przeszedł na Stare Miasto, do budynku szkoły przy Barokowej 6; z kolei od 13 sierpnia do końca pobytu na Starówce stacjonował w gmachu Ministerstwa Sprawiedliwości przy ulicy Długiej 7. Nocą z 25 na 26 sierpnia, wraz z Komendą Główną AK i władzami cywilnymi, ewakuował się kanałami do Śródmieścia, gdzie przebywał w gmachu PKO przy Jasnej 9. Ze zbombardowanego 4 września budynku przeniósł się następnego dnia, wraz z Komendą Główną, do Śródmieścia Południowego, do "Małej PAST-y" przy ulicy Piusa XI 19 (obecnie Piękna), gdzie przebywał do końca Powstania. U jego schyłku został mianowany Naczelnym Wodzem. Po upadku Powstania gen. "Bór" odmówił gen. von dem Bachowi rozszerzenia kapitulacji na wszystkie oddziały Armii Krajowej. Wyszedł do niewoli ze swymi warszawskimi żołnierzami. Był więziony w oflagach Langwasser pod Norymbergą, Colditz w Saksonii i Markt-Pongau w Alpach Tyrolskich. Po wojnie na emigracji w Londynie, gdzie w latach 1947-1949 sprawował urząd premiera Rządu RP na Uchodźstwie. Swoje wspomnienia spisał w książce "Powstanie Warszawskie". Zmarł w Anglii na atak serca.
