Od 40 do 60 tysięcy mieszkańców warszawskiej Woli zostało zamordowanych przez Niemców w dniach 5 –7 sierpnia 1944. Masowe egzekucje były dokonywane na rozkaz Hitlera w celu "oczyszczenia Warszawy z ludności cywilnej".
14:30 dni walczacej stolicy_Kronika Powstania Warszawskiego - 5_VIII_1944 - program dokumentalny Władysława Bartoszewskiego.mp3 Kronika Powstania Warszawskiego (5.08.1944) - program dokumentalny Władysława Bartoszewskiego. (RWE, 5.08.1984)
Cel – stłumienie zrywu, zniszczenie miasta i eksterminacja mieszkańców
Po otrzymaniu wiadomości o wybuchu powstania Adolf Hitler wydał rozkaz nakazujący stłumienie zrywu, zniszczenie miasta i eksterminację mieszkańców. Najpierw planowano tego dokonać poprzez zmasowane bombardowania Luftwaffe po uprzedniej ewakuacji z Warszawy Niemców. Ataki powstańców odcięły jednak odwrót oddziałom niemieckim. Hitler zdecydował więc, że pacyfikacji powstania dokonają siły lądowe.
Powstanie Warszawskie - zobacz serwis specjalny
Do akcji przeciwko siłom powstańczym i ludności cywilnej zaangażowano siły liczące ponad 6,5 tys. żołnierzy, dowodził nimi gen. Erich von dem Bach-Zelewski. Oddziały niemieckie otrzymały rozkaz zabicia wszystkich mężczyzn uznawanych za powstańców i brania cywilnych zakładników, by wykorzystać ich podczas ofensywy jako żywe tarcze. Rozpoczęły się egzekucje uczestników zrywu oraz mieszkańców.
14:24 dni walczącej stolicy_Kronika Powstania Warszawskiego - 6_VIII_1944 - program dokumentalny Władysława Bartoszewskiego.mp3 Kronika Powstania Warszawskiego (6.08.1944) - program dokumentalny Władysława Bartoszewskiego. (RWE, 6.08.1984)
Masowe mordy na mieszkańcach warszawskiej Woli
Na Woli masowa eksterminacja rozpoczęła się 5 sierpnia. Cywilów mordowano z broni maszynowej lub wrzucano granaty do zamieszkałych domów, które później podpalano. Osoby, którym udało się uciec, mordowano, a zwłoki wrzucano do płonących budynków. Mieszkańców Woli gromadzono również na terenach dużych zabudowań, placów lub parków i rozstrzeliwano z broni maszynowej. Największe egzekucje miały miejsce koło wału kolejowego przy ul. Moczydło oraz w fabrykach Ursus i Franaszka przy ul. Wolskiej.
15:02 dni walczacej stolicy_Kronika Powstania Warszawskiego - 7_VIII_1944 roku - program dokumentalny Władysława Bartoszewskiego.mp3 Kronika Powstania Warszawskiego (7.08.1944) - program dokumentalny Władysława Bartoszewskiego. (RWE, 7.08.1984)
Szef sił pacyfikacyjnych gen. von dem Bach-Zelewski, obserwując skalę mordów cywilów, zmienił częściowo rozkaz, zakazując zabijania kobiet i dzieci. Polecił także gromadzić mieszkańców i kierować do powstającego w Pruszkowie, na terenie warsztatów kolejowych, obozu przejściowego tzw. Dulagu nr 121, a stamtąd do obozów koncentracyjnych lub obozów pracy w Niemczech. Pod miastem powstały również inne obozy przejściowe: w hucie szkła w Ożarowie, zakładach metalowych w Ursusie, fabryce "Era" we Włochach i w fabryce gumowej w Piastowie.
Egzekucje na mieszkańcach trwały, choć już z mniejszym natężeniem, do 12 sierpnia, kiedy to gen. von dem Bach wydał całkowity zakaz eksterminacji cywili. Podczas całej akcji wyjątkowym okrucieństwem i skutecznością wykazały się brygady SS Oskara Dirlewangera złożone z kryminalistów i przestępców.
Dokładna liczba ofiar rzezi warszawskiej Woli pozostaje wciąż nieznana. Według szacunków historyków mogło to być od 40 do 60 tys. osób.
mk