Historia

Dlaczego Aborygeni zjedli Jamesa Cooka?

Ostatnia aktualizacja: 07.11.2016 06:05
- Poniekąd sam się o to prosił, ponieważ pozwolił sobie rozdrażnić wspomnianych Aborygenów. Zaś oni mieli taki obyczaj, że wroga pokonanego spożywali. Głównie z szacunku i pobudek magicznych – mówił Marek Urbański.
Audio
  • James Cook - audycja z cyklu "Piękny i bestia" (PR, 2004)
Statki Cooka Resolution i Adventure na Tahiti, obraz autorstwa  W. Hodgesa fot. Wikimedia Commonsdomena publiczna
Statki Cooka Resolution i Adventure na Tahiti, obraz autorstwa W. Hodgesa fot. Wikimedia Commons/domena publiczna

7 listopada 1728 urodził się James Cook, angielski żeglarz i odkrywca. Kartograf i astronom. Organizator i kierownik trzech wypraw dookoła świata. Jedna z najsłynniejszych i najbardziej znamiennych postaci w dziejach brytyjskiej ekspansji.

Ochotnik Royal Navy

James Cook od najmłodszych lat był przyuczany do prac w gospodarstwie. Jedynym wykształceniem, jakie zdobył przyszły odkrywca, były lekcje w szkole wiejskiej. Mając osiemnaście lat porzucił dotychczasowe życie i zaciągnął się na statek przewożący węgiel. Żaglowiec pływał wzdłuż wybrzeży Wielkiej Brytanii. Robota była ciężka i brudna.

Rejsy po niebezpiecznym Morzu Północnym okazały się bezcenną nauką. Wychowali się na nim najlepsi żeglarze ówczesnego świata. James Cook z czasem pływał coraz dalej – do Skandynawii i na Bałtyk.  

W 1755 roku wzgardził posadą kapitana w kompanii węglowej i zaciągnął się na służbę w królewskiej marynarce wojennej. Awansował szybko. Starszy marynarz, bosman, w końcu zastępca pilota. Z racji pochodzenia nie miał szans na stopień oficerski. Uzyskał go dopiero, gdy opłynął dookoła świat.

Na zdjęciu: James Cook fot. Wikimedia Commons/domena publiczna

Skok generała Wolfe’a

Przełomem w karierze Cooka okazała się wojna siedmioletnia. Zdolny nawigator zwrócił uwagę admirała Wolfe’a, głównodowodzącego oblężeniem francuskiego Quebecu.

Zadanie było szalenie niebezpieczne. Cook miał zbadać i oznaczyć tor wodny prowadzący pod murami twierdzy. Popłynął rzeką św. Wawrzyńca w małej, wiosłowej łodzi. Dzięki informacjom Cooka Anglicy, na oczach zdumionych Francuzów, przeprowadzili całą flotę, wysadzili oddziały szturmowe i uderzyli na Quebec z nieoczekiwanej strony.

W tej akcji ujawniła się jeszcze jedna cecha odkrywcy - niezwykła, granicząca z pogardą dla śmierci, odwaga.

Po powrocie do Anglii w 1762 roku kariera stała otworem. Dokonania Cooka zwróciły uwagę brytyjskiej admiralicji i Royal Society, planujących szereg wypraw odkrywczych. Następne lata upłynęły Cookowi na kreśleniu map u wybrzeży Nowej Funlandii, Labradoru i Nowej Szkocji.

Jednak uwaga nowej gwiazdy Royal Navy była już skupiona na kolejnym celu. James Cook skierował swój wzrok na nieznane morza południowe.

"Terra Australis Incognita"

Od starożytności wśród uczonych pokutowała teoria, że wielkie masy lądu na półkuli północnej muszą być równoważone odpowiednim lądem daleko na południu.

Na zdjęciu: Mapa z 1570 roku, przedstawiająca wyobrażenie "Terra Australis Incognita".

W 1769 roku pod pretekstem badań naukowych wysłano ekspedycję. Na jej czele stanął James Cook. Na pokładzie "Endeavour" dotarł do Tahiti, gdzie założył obserwatorium. W czasie pierwszej podróży Cook dotarł do Nowej Zelandii, a wkrótce potem odkrył zatokę Botany Bay w obrębie dzisiejszego Sydney.

Cook miał do wykonania jeszcze jedno, tajne zadanie - poszukiwanie owej "Terra Australis Incognita".

Podczas drugiej wyprawy Cook przekroczył południowe koło podbiegunowe. Był pierwszym człowiekiem na świecie, któremu sie to udało. Jednak podróż w ekstremalnych warunkach arktycznych przerosła możliwości ówczesnych okrętów. Cook musiał zawrócić. Do Antarktydy nie dotarł.

W czasie trzeciej podróży James Cook postawił sobie za cel odnalezienie północno-zachodniego przejścia z Atlantyku na Pacyfik. Przez Nową Zelandię i Tahiti dotarł na Hawaje. Stąd pożeglował wzdłuż wybrzeży Ameryki Północnej, aż do wód graniczących z Alaską. Tak jak wcześniej na południu warunki panujące na Oceanie Arktycznym zmusiły Cooka do powrotu. Przypłynął na Hawaje, gdzie 14 lutego 1779 zginął w starciu z tubylcami, a jego ciało zostało zjedzone.

Taki był koniec geniusza nawigacji, któremu przypadło w udziale ostateczne wyświetlenie zagadki nieznanych lądów. To James Cook ustalił, które z nich istnieją naprawdę, a które są tylko legendą.

Posłuchaj dyskusji prof. Pawła Wieczorkiewicza i Marka Urbańskiego w audycji z cyklu "Piękny i bestia".    

 


Czytaj także

Paweł Edmund Strzelecki. Na jego cześć nazwano w Australii pasmo górskie, dwa szczyty, jezioro i rzekę

Ostatnia aktualizacja: 20.07.2024 05:35
Wytworny i przystojny mężczyzna postanowił podbić świat. Badania, które przeprowadził na całym globie zapewniły mu nieśmiertelną sławę. – Był tym z nielicznych Polaków, którym udało się wyrwać poza polskie opłotki – słyszymy w archiwalnej audycji "Z ziemi polskiej". – Obok Chopina i Curie-Skłodowskiej był najwybitniejszym Polakiem XIX wieku.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Botany Bay - jak skazańcy odkryli Australię

Ostatnia aktualizacja: 13.05.2017 06:04
- Skazuję Cię, ale nie wiem na co, może na burzę morską i katastrofę okrętową, może na okrutną zarazę, może na głód, a może na to, byś został pożarty przez dzikie zwierzęta. Odejdź i szukaj szczęścia, żyj albo giń, cierp albo bądź szczęśliwy. Precz z moich oczu! – ironicznie pisał Jeremy Bentham, angielski prawnik.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Maorysi – gospodarze Nowej Zelandii

Ostatnia aktualizacja: 06.02.2019 06:02
6 lutego 1840 rząd brytyjski i plemiona maoryskie podpisały traktat z Waitangi. Porozumienie mówiło o honorowaniu własności ziem Maorysów i ustanowieniu zwierzchnictwa Wielkiej Brytanii na wyspie Nowa Zelandia.
rozwiń zwiń