Sinn Féin – o wolność Irlandii

28 listopada 1905 roku założono irlandzką partię Sinn Féin. Jej celem politycznym było zdobycie przez Irlandię samodzielności na takich samych prawach, na jakich uzyskały ją Węgry w monarchii habsburskiej.

Wybory w Irlandii w 1917 roku, kampania Josepha Mc Guinessa, fot. Wikimedia Commons/domena publiczna

Deanglicyzacja Irlandii

Na początku XX wieku doszło do odrodzenia kultury irlandzkiej. Powstawały organizacje dążące do deanglicyzacji życia publicznego Zielonej Wyspy, w tym również te polityczne, nacjonalistyczne i często bardzo radykalne. Z ich połączenia powstała Sinn Féin.

Na czele partii stanął Arthur Griffith. Żądał nie tylko powrotu do języka irlandzkiego i irlandzkich gier narodowych, ale domagał się też popierania irlandzkiego rolnictwa, przemysłu i handlu. Postulował bojkot angielskich towarów.

Ostatecznym celem politycznym było zdobycie przez Irlandię samodzielności, na takich samych prawach, na jakich uzyskały ją Węgry w monarchii habsburskiej.

Rewolucyjny zwrot

Taktyka biernego oporu nie trwała jednak długo. Przegrana w wyborach parlamentarnych ze stronnictwem popierającym autonomię sprawiła, że Griffith stracił wpływ na założoną przez siebie organizację. Wkrótce kontrolę nad Sinn Féin przejęło Irlandzkie Bractwo Republikańskie. Organizacja zaczęła potępiać jakikolwiek kompromis z Anglią i wysuwać żądania ustroju republikańskiego oraz pełnej niepodległości.  

Sytuacja geopolityczna sprzyjała i mobilizowała szeregi Irlandzkiego Bractwa Republikańskiego. Pojawienie się dwóch zbrojnych obozów i ciągłe kryzysy dyplomatyczne zwiększały szansę na wybuch wojny europejskiej.

W 1916 roku wybuchło Powstanie Wielkanocne przez wielu uważane za początek Irlandzkiej Armii Republikańskiej. Rok 1921 przyniósł Irlandii upragnioną niepodległość.

Posłuchaj, jaką rolę odegrała Sinn Féin w drodze do irlandzkiej wolności.