O tym, że ksiądz Popiełuszko jest męczennikiem Kościoła, zaczęto mówić już w dniu jego pogrzebu. Publicznie zrobił to jako jeden z pierwszych jego przyjaciel, ksiądz Stanisław Suchowolec z Białegostoku (zamordowany w niewyjaśnionych do dziś okolicznościach w styczniu 1989 roku).
W krótkim filmowym wystąpieniu dla dziennikarzy zebranych na plebanii kościoła pod wezwaniem św. Stanisława Kostki w Warszawie (gdzie pochowano ks. Popiełuszkę), łamiącym się ze wzruszenia głosem wspominał także dwoje rodziców zamordowanego kapelana Solidarności i fakt podjęcia przez siebie opieki nad nimi. Ksiądz Suchowolec stwierdził krótko, że "tak trzeba".
Wizyta papieża i oddana sutanna
Minęły niespełna trzy lata. W niedzielę 14 czerwca 1987 roku, podczas kolejnej, trzeciej już pielgrzymki do ojczyzny, do grobu księdza Jerzego przybył papież Jan Paweł II. Wizyta – zgodnie z życzeniami bojących się jej komunistów i w porozumieniu z Episkopatem – miała mieć charakter "wyłącznie prywatny". Na przykościelnym placu, gdzie znajduje się grób księdza w kształcie różańca, nie mogli w tym czasie przebywać wierni. Przestrzeń tę zamknięto i wyizolowano.
Po przybyciu na miejsce papież długo i w milczeniu modlił się przy grobie męczennika, po czym objął go i pocałował. Potem wstał z kolan i podszedł do rodziców zamordowanego kapłana.
- Matko – zwrócił się Jan Paweł II do Marianny Popiełuszko – dałaś nam wielkiego syna.
Niespeszona matka męczennika odpowiedziała: - Ojcze święty, nie ja dałam, ale Bóg dał przeze mnie światu.
Po tych słowach Jan Paweł II pocałował ją w głowę i objął ojca księdza Jerzego, Władysława Popiełuszkę.
Ta krótka wizyta, choć na wszelkie sposoby blokowana i bagatelizowana przez komunistów, okazała się ważna dla procesu beatyfikacyjnego żoliborskiego księdza. Być może też doprowadziła pośrednio do zwrotu przez Sąd Wojewódzki w Toruniu kilka lat później rodzicom kapłana sutanny, w którą ksiądz Popiełuszko był ubrany w momencie swojej męczeńskiej śmierci, oraz innych przedmiotów, które do niego należały.
W parafii św. Stanisława Kostki zaś przez wszystkie kolejne lata od pogrzebu księdza Jerzego skrupulatnie zbierano dowody kultu i cudów, które za przyczyną duchownego (wtedy jeszcze dopiero kandydata na ołtarze) stawały się udziałem wielu wiernych, pozostawiających na ten temat w działającym wówczas biurze żoliborskiej Służby Informacyjnej pisemne świadectwa.
Beatyfikacja
Obszerne materiały na temat kultu prywatnego na całym świecie oraz wielu łask, których dostąpili wierni za przyczyną księdza Jerzego, przekazano dokładnie dziesięć lat po jego męczeńskiej śmierci, w październiku 1994 roku, na ręce ówczesnego prymasa – kardynała Józefa Glempa.
Prymas powołał wówczas tzw. Komisję ds. Przygotowania Procesu Beatyfikacyjnego ks. Jerzego Popiełuszki. Jej członkowie zbierali przez kolejne miesiące wszelkie dokumenty związane z życiem i męczeńską śmiercią księdza Popiełuszki. Były to zarówno dokumenty świeckie, jak i rękopisy homilii księdza Jerzego, jego listy, nagrania publicznych wystąpień, a także akta procesu toruńskiego oraz akta prokuratorskie śledztwa prowadzonego przeciwko niemu.
Po wykonaniu tej pracy prymas Glemp uznał zebraną dokumentację za wystarczającą do rozpoczęcia procesu beatyfikacyjnego, który na etapie diecezjalnym uroczyście zainaugurowano 8 lutego 1997 roku w kościele pod wezwaniem św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu.
Wcześniej podjęto decyzję, że proces będzie się toczył nie – jak to stanowią przepisy kościelne – na terenie diecezji włocławskiej, gdzie ksiądz Jerzy poniósł męczeńską śmierć, ale na terenie diecezji, w której posługiwał przez kilkanaście lat, czyli archidiecezji warszawskiej.
6 czerwca 2010 roku, na placu Piłsudskiego w Warszawie w obecności tysięcy pielgrzymów i blisko tysiąca kapłanów z całego świata, ksiądz Jerzy Popiełuszko został ogłoszony błogosławionym Kościoła katolickiego. Uroczystej mszy świętej przewodniczył delegat papieża Benedykta XVI arcybiskup Angelo Amato, który zwracając się do obecnej na uroczystości Marianny Popiełuszko, powiedział:
- Kochana mamo księdza Jerzego, dziękujemy za syna kapłana i męczennika.
Piotr Litka
