- Równolegle z twórczością Felliniego trzeba rozpatrywać "robienie zdarzenia” z samego artysty. Fellini pilnie tworzy własny wizerunek. Jest równie ważny jak jego filmy. Gdyby Fellini przestał robić filmy, byłoby to równie wielkie wydarzenie, jak to, że on robi filmy – mówił Krzysztof Teodor Toeplitz w rozmowie z Anną Fuksiewicz w Trójce w1983 roku w audycji z cyklu "Małe kino".
Fellini urodził się w 1920 roku. Należał do twórców neorealizmu w kinie. Jego filmowy debiut to "Światła variété” z 1950 roku. Kolejny film, znany w Polsce jako "Wałkonie”, powstał w 1953 roku i zdobył wiele międzynarodowych nagród, m.in. na festiwalu w Wenecji.
- On jednak zamknął tę epokę neorealizmu, odszedł od głównych tematów swoich poprzedników w kierunku psychologii, obserwowania nastrojów - mówił gość Polskiego Radia.
Realizm magiczny w kinie
Według krytyków filmowych klucz do Felliniego znajduje się w filmie "La strada". Jest jednym z największych i najbardziej poruszających filmów Felliniego. To właśnie on przyniósł reżyserowi pierwszego Oscara. "La Strada”, osobliwa przypowieść w klimacie realizmu magicznego o potrzebie miłości to, zanim wykształcił się ten gatunek kina, film drogi, który przez topos wędrówki ukazuje ludzkie doświadczenia. Obłąkana Gelsomina, wierna w miłości, doświadczy cierpienia, a brutalny Zampano już po jej śmierci rozpozna (w finale filmu kamera skierowana w dół ukaże go szlochającego nocą na plaży) moc jej uczucia.
- "Słodkie życie" przyniosło mu wielki sukces komercyjny. Uznane zostało wtedy za skandal obyczajowy, który pokazał rozpustne życie włoskiej burżuazji i jednocześnie pustkę duchową – mówił Krzysztof Toeplitz.
Film zakończony jest metaforą - analizowaną do dzisiaj – obrazem wyrzuconego na brzeg, zdychającego potwora-wielkiej ryby, która wyrzucona na brzeg zdycha.
- Tą metaforą z rybą wprowadził do swojej sztuki ten element, który może drażnić i może zachwycać, taką prowokację w stosunku do widowni. Przekazuje jakąś myśl, za którą niektórzy krytycy uważali, że nic się nie kryje - mówił gość Anny Fuksiewicz.
Posłuchaj audycji, w której analizowane są najsłynniejsze filmy włoskiego reżysera - "Słodkie życie” ("La dolce Vita”) z 1960 r. , "Osiem i pół” z 1963 r. , pierwszy pełnometrażowy barwny film fabularny "Giulietta od duchów” z 1965 r., "Miasto kobiet”, "Rzym”.
im
