Barry Goldwater - kowboj w drodze do Białego Domu

W 1964 roku Republikanie wystawili w wyścigu do Białego Domu radykalnego kandydata. Efektem był jeden z najgorszych wyników w wyborach prezydenckich w historii Stanów Zjednoczonych.

Konferencja prasowa, przy mikrofonie: Hugh Scott, Barry Goldwater (w centrum), John J. Rhodes, fot. Oliver F. Atkins, źr. Wikimedia Commons/dp

29 maja 1998 zmarł Barry Morris Goldwater, amerykański polityk, kandydat Partii Republikańskiej na prezydenta USA.

Goldwater pochodził z rodziny żydowskich emigrantów z… Konina. Jego przodkowie osiedlili się na terytorium Arizony. Barry Goldwater urodził się w stolicy tego stanu, Phoenix, 2 stycznia 1909. Służył w trakcie II wojny światowej w lotnictwie, zaś cztery lata po zakończeniu wojny wstąpił do Partii Republikańskiej.

Już podczas swojej pierwszej kadencji w Senacie dał się poznać jako skrajnie konserwatywny polityk. Był jednym z nielicznych, którzy do końca wspierali senatora Josepha MacCarthy’ego w jego "polowaniu na czarownice", czyli polityce oskarżeń o szpiegostwo na rzecz ZSRR.

- Warto zwrócić uwagę na rozwój ruchu praw obywatelskich na południu Stanów Zjednoczonych od połowy lat 50. XX wieku. Zdecydowanym przeciwnikiem ruchu był Barry Goldwater i między innymi dzięki takiej postawie uzyskiwał coraz większe poparcie w tych środowiskach Partii Republikańskiej, które były przeciwne równouprawnieniu Afroamerykanów - mówił prof. Krzysztof Michałek w audycji Sławomira Szofa z cyklu "Postacie XX wieku".

Goldwater miał mentalność stereotypowego kowboja, nie lubił interwencji państwa w gospodarkę i życie codzienne, za to cechowała go bezkompromisowość. "Ekstremizm w obronie wolności nie jest wadą" - mawiał. Zasłynął ze swoich radykalnych poglądów i skrajnego antykomunizmu. Był nawet skłonny zrzucić bombę atomową na chińskie linie zaopatrzeniowe w Wietnamie. O kontrowersyjych poglądach Goldwatera posłuchaj w audycji Sławomira Szofa z cyklu "Postacie XX wieku".

Goldwater, posiadając poparcie konserwatywnego odłamu Republikanów, w 1964 roku zwyciężył w prawyborach z Nelsonem Rockefellerem. Politycy Partii Republikańskiej twierdzili, że w wyścigu do Białego Domu potrzebny jest im kandydat o wyrazistych poglądach, który stanowiłby antytezę dla liberałów z Partii Demokratycznej. W starciu z demokratą Lyndonem Johnsonem, Goldwaterowi nie udało się powtórzyć sukcesu z prawyborów. Przegrał z kretesem, jego rywal zdobył 61 proc. głosów. Nie był to koniec jego kariery, w ławach Senatu USA zasiadał do 1987 roku. Zdaniem prof. Krzysztofa Michałka, pokłosiem kampanii wyborczej Goldwatera była zmiana stref wpływów na politycznej mapie USA. 

Niespodziewanie na kampanii kontrowersyjnego kandydata najwięcej skorzystał Ronald Reagan, który dopiero zaczynał swoją przygodę z polityką. Przyszły prezydent wygłosił płomienne przemówienie popierające Goldwatera i stał się nową twarzą Republikanów. 

bm