Historia

Zbigniew Kopalko. Kreator radiowej wyobraźni

Ostatnia aktualizacja: 12.06.2024 05:45
- Zainspirował mnie Gałczyński. To on był ojcem duchowym moich zauroczeń groteską i żartem. Oczarowanie szaleństwem formy ujawniało się w moich dalszych ekscesach radiowych – mówił w archiwalnej audycji Polskiego Radia Zbigniew Kopalko.
Zbigniewa Kopalko
Zbigniewa Kopalko Foto: Mirosław Stankiewicz, Archiwum Polskiego Radia

- Miał naturę odkrywcy. Każdy utwór starał się zrealizować w inny sposób. Wieczne poszukiwanie nowych form było jego pasją – mówił na antenie Polskiego Radia reżyser Janusz Kukuła.

12 czerwca 1996 roku zmarł Zbigniew Kopalko, wybitny reżyser radiowy i teatralny, przez 60 lat związany z Polskim Radiem.

- Zainspirował mnie Gałczyński. To on był ojcem duchowym moich zauroczeń groteską i żartem. Oczarowanie szaleństwem formy ujawniało się w moich dalszych ekscesach radiowych – mówił w archiwalnej audycji Polskiego Radia Zbigniew Kopalko.


Posłuchaj
37:05 zbigniew kopalko - mistrz i kreator wyobraźni___729_09_ii_tr_0-0_11349064282af8ac[00].mp3 Zbigniew Kopalko - audycja Bogumiły Prządki i Iwony Malinowskiej z cyklu "Zakładka literacka". (PR, 8.11.2009)

 

Zbigniew Kopalko pracę w Polskim Radiu w Wilnie rozpoczął w 1931 roku. Początkowo jako spiker i dziennikarz, później w roli autora słuchowisk i reżysera Teatru Polskiego Radia. Po wybuchu II wojny światowej został powołany do wojska. Po klęsce kampanii wrześniowej został internowany, jednak zdołał zbiec z obozu. W czasie okupacji przekazywał władzom Armii Krajowej komunikaty z frontu, które nasłuchiwał w wiadomościach radia BBC.

Po II wojnie światowej pracował w rozgłośniach regionalnych w Toruniu i Łodzi, a od 1948 roku w Warszawie. Za swoją działalność został nagrodzonymi prestiżowymi nagrodami Prix Italia (1959), Złotego Mikrofonu (1969) i Honorowego Wielkiego Splendora (1992).

95 lat Polskiego Radia. Zobacz serwis specjalny

Autor wielu adaptacji literackich polskiej i światowej klasyki stworzył swój specyficzny styl. Nazywano go Fellinim Teatru Polskiego Radia. – Słuchowisko w jego wykonaniu były zawsze szalenie bogate w oprawę dźwiękową. Muzyka, chóry, dużo efektów. To był barok teatru radiowego – wspominał reżyser Andrzej Zakrzewski.  

bm

Czytaj także

"Pogrzeb Kiejstuta" – pionierski wyczyn Polskiego Radia i Witolda Hulewicza

Ostatnia aktualizacja: 17.05.2021 05:55
"Pogrzeb Kiejstuta" był śmiałym zamierzeniem artystycznym i technologicznym. Pierwsze, napisane specjalnie dla Polskiego Radia słuchowisko Witolda Hulewicza zrealizowano w plenerach wileńskich.
rozwiń zwiń
Czytaj także

Radiostacja w Raszynie - sygnał od 1931 roku

Ostatnia aktualizacja: 24.05.2023 05:39
24 maja 1931 roku oddano do użytku maszt radiowy w Raszynie. Gdy powstawała radiostacja, była nadajnikiem o największej wówczas mocy w Europie. Swoją rolę pełni do dziś.
rozwiń zwiń