Monumentalny posąg, utrzymany w stylu neoklasycystycznym, stoi na Wyspie Wolności w Nowym Jorku u ujścia rzeki Hudson i jest dziełem francuskiego rzeźbiarza Frédérica Augusta Bartholdiego.
Statua Wolności, to dar rządu francuskiego dla USA w stulecie uchwalenia Deklaracji Niepodległości. Powstała we Francji i została przekazana w 1884 roku ambasadorowi amerykańskiemu w Paryżu. Potem rozebrano ją na części i wysłano statkiem do Nowego Jorku. Posąg przedstawia postać kobiety trzymającą w prawej dłoni pochodnię, a w lewej tablicę, na której umieszczona jest data uzyskania niepodległości przez Stany Zjednoczone - 4 lipca 1776 roku.
Głowa Statui Wolności na Wystawie Światowej w Paryżu w 1878 roku
Bartholdi był jej projektantem, konstruktorem zaś inny Francuz – Gustave Eiffel, budowniczy słynnej wieży, stojącej w Paryżu, nad Sekwaną i noszącej jego nazwisko.
Na koncepcję Statuy Wolności miał wpływ obraz Eugène Delacroix o wymownej nazwie "Wolność wiodąca lud na barykady". Za sprawą Statuy Wolności obraz jest jednym z bardziej znanych w kulturze masowej dzieł Delacroix.
Statua w 1927 roku
W 1984 roku, dokładnie w setną rocznicę powstania, Statua Wolności została uznana przez UNESCO za pomnik światowego dziedzictwa kultury. Od 1924 roku jest także narodowym pomnikiem USA, zarządzanym przez National Park Service.
