Była nie tylko najciekawszą postacią przedwojennego sportu, ale także jedną z najbardziej interesujących Polek. Halina Konopacka – lekkoatletka, pierwsza polska złota medalistka olimpijska w rzucie dyskiem z 1928 roku, miss igrzysk, poetka i malarka urodziła się 125 lat temu, 26 lutego 1900 roku. Jej popularność porównywano ze światowej sławy tenorem Janem Kiepurą. Uprawiała kilka konkurencji - rzut dyskiem, rzut oszczepem, pchnięcie kulą, skok wzwyż i skok w dal. Trzykrotnie pobiła rekord świata w rzucie dyskiem, a niemal 30 razy zdobyła tytuł Mistrzyni Polski w różnych konkurencjach lekkoatletycznych. Ponadto znakomicie grała w koszykówkę, w tenisa, jeździła konno. Pasjonowała się też motoryzacją.
Wielki dzień Haliny Konopackiej to 31 lipca 1928 roku. Zdobyła wtedy w Amsterdamie pierwszy złoty medal igrzysk dla Polski. Wynikiem 39,62 m w rzucie dyskiem ustanowiła rekord świata. Po powrocie z olimpiady mistrzyni igrzysk stała się uosobieniem sukcesu. Otrzymała gratulacyjny telegram od prezydenta Ignacego Mościckiego. Przyjmował ją w Belwederze marszałek Józef Piłsudski, udzielała setek wywiadów, stała się najpopularniejszą osobą w Polsce, m.in. dwa razy z rzędu wygrała plebiscyt "Przeglądu Sportowego". W rzucie dyskiem Konopacka przez lata nie miała sobie równych. Dopiero w 1931 roku oddała palmę pierwszeństwa młodszej koleżance Jadwidze Wajsównie.
Halina Konopacka była wybitną sportsmenką, ale też wszechstronnie utalentowaną kobietą – przypomina Marta Marek, kuratorka wystawy w Muzeum Sportu i Turystki w Warszawie „Pierwsza Dama „królowej”.
W 1928, w tym najszczęśliwszym - jak sama przyznawała - roku jej życia, Halina Konopacka wyszła za mąż za pułkownika Ignacego Matuszewskiego, dyplomatę, szefa oddziału II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego i ministra skarbu II Rzeczypospolitej. Gdy we wrześniu 1939 roku wybuchła II wojna światowa, Konopacka wzięła udział w tajnej misji. Wspólnie z mężem pomogła w ewakuacji złota Narodowego Banku Polskiego do Francji, co miało wesprzeć finansowanie polskiego rządu na uchodźstwie. W oczach przedstawicieli rządu emigracyjnego zyskała nowy epitet: "podwójnie złota" - na sportowych arenach i w życiu, gdy ratowała narodowy dorobek.
Po wojnie Halina Konopacka znalazła się na emigracji. Zmarła 28 stycznia 1989 roku w Daytona Beach na Florydzie. 18 października 1990 roku urna z prochami sławnej Polki spoczęła na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.