Tata dobry na stres

Wynika to z badań dr Melanie Mallers z Kalifornijskiego Uniwersytetu Stanowego w Fullerton, o których informuje serwis internetowy EurekAlert.

O tym, że dzieci kochających i wyrozumiałych matek są bardziej stabilne emocjonalnie, naukowcy pisali już nieraz. Jaki jednak wpływ na rozwój dziecka ma ojciec? Okazuje się, że wcale nie mały.

W najnowszych badaniach wzięło udział 912 kobiet i mężczyzn w wieku od 25 do 74 lat. Przez 8 dni zdawali oni telefoniczne relacje ze swoich codziennych doświadczeń i przeżyć, koncentrując się na stresach psychicznych i trudnych emocjach - np. depresyjnym nastroju, smutku, zdenerwowaniu oraz na przykrych wydarzeniach, które w danym dniu się zdarzyły (takich jak kłótnia, nieporozumienie, napięcia w pracy i w domu czy dyskryminacja). Każdy z uczestników badania opisywał i oceniał swoje relacje z mamą i tatą z okresu dzieciństwa. Proszono ich na przykład, by powiedzieli ile czasu i uwagi poświęcał im każdy z rodziców.

Okazało się, że badani częściej mieli dobre kontakty z matką niż z ojcem i częściej byli to synowie. Oprócz syndromu „syneczka mamusi” analiza potwierdziła także, że dobre porozumienie między dzieckiem a matką dawało pewną odporność na stres w życiu dorosłym. To jednak nie wszystko. Okazało się, że pozytywne relacje z tatą w dzieciństwie miały ogromne znaczenie dla przyszłej stabilności emocjonalnej mężczyzn i zdecydowanie uodparniały ich na codzienne trudności. Panowie, którzy ocenili swoje relacje z ojcem jako dobre, reagowali mniej emocjonalnie na stresujące wydarzenia. W przypadku kobiet nie zaobserwowano tak silnej zależności.

Dr Mallers ocenia, że posiadanie opiekuńczych, troskliwych rodziców prawdopodobnie wyposaża dzieci w doświadczenia i umiejętności niezbędne do lepszego kształtowania relacji z innymi. Na razie nie ma teorii wyjaśniającej tak istotny wpływ dobrych kontaktów z ojcem na odporność mężczyzn, bo przecież miejsce ojców w wychowaniu dzieci w minionych dekadach ulegało zmianie. Mallers: - Role ojców zmieniły się dramatycznie od czasów, gdy najstarsi z naszych uczestników byli dziećmi.

Naukowców czekają teraz dalsze badania.