28 maja 1942 roku, w lasach nieopodal Magdalenki, funkcjonariusze tajnej niemieckiej policji - Gestapo rozstrzelali 201 mężczyzn i 22 kobiety.
Była to jedna z największych tego typu akcji skierowanych przeciwko więźniom Pawiaka. Kierowniczka Muzeum Więzienia Pawiak Joanna Gierczyńska wyjaśnia, że w akcji zginęli przedstawiciele wielu środowisk. - Byli lekarze, dziennikarze, byli też funkcjonariusze straży więziennej, którzy wcześniej pracowali na Pawiaku – opowiada Joanna Gierczyńska.
Wśród 22 zamordowanych kobiet było 16 więźniarek zwolnionych z obozu Ravensbrueck, którym Niemcy anulowali wyroki śmierci, a na Pawiaku czekały na wolność po powrocie z obozu. Jerzy Kowalewski, były więzień Pawiaka, Auschwitz i Dachau odczytał apel pamięci.
Były więzień Pawiaka Bogusław Zadrożny wspomina, że życie każdego osadzonego było w ciągłym zagrożeniu. – Najgorzej i najciężej znosili więźniowie krzyk. Nie wiadomo było kiedy wezmą na co, cały czas była atmosfera zagrożenia życia – wspominał Zadrożny.
Szacuje się, że na 100 tysięcy więźniów, którzy przeszli przez Pawiak w latach 1939-1944, około 37 tysięcy zginęło w egzekucjach, zostało zamordowanych w czasie przesłuchań w siedzibie Gestapo na Szucha albo zmarło w szpitalu więziennym.
Zobacz serwis specjalny poświęcony II wojnie światowej
ei