Zdjęcia przedstawiające głównie Żydów z Kutna i Warszawy cechuje skoncentrowanie się fotografa na uciążliwych warunkach życia i indywidualnym ludzkim nieszczęściu. Na zdjęciu z Warszawy widać straganiarkę sprzedającą naftę w butelkach obok warzyw. Przeciwległa strona ulicy jest w ruinie, a w tle napis: "Niebezpieczeństwo tyfusu. Przejeżdżać bez zatrzymywania się".
Inna fotografia przedstawia odbudowę domu na przedmieściach stolicy z widokiem na kościół na Pradze. Jeszcze inna ulicznego sprzedawcę na tle częściowo nieczytelnego obwieszczenia o obronie przeciwlotniczej.
Zdjęcia Jaegera - jak zaznaczono w komentarzu na portalu LIFE.com, autorstwa Justyny Majewskiej z Muzeum Historii Polskich Żydów w Warszawie - nie pokazują, tak jak to robili inni niemieccy fotografowie w tamtym okresie, wojennej machiny Wehrmachtu ani członków generalicji i zwycięstw III Rzeszy, lecz portretują ludność cywilną okupowanego kraju i jej upokarzające warunki życia.
Charakterystyczne jest, że fotografowane przez Jaegera osoby uśmiechają się do kamery, tak jakby pomiędzy nimi a fotografem była jakaś więź sympatii i wzajemnego zainteresowania. Nie ma w nich triumfalizmu okupanta, jest za to zainteresowanie fotografa "tematem". Portal LIFE.com od stycznia br. będący galerią fotograficzną portalu Time.com zaznacza, że Jaeger cieszył się specjalnymi względami ścisłego otoczenia Adolfa Hitlera i fotografował go także podczas nieformalnych okazji.
Jaeger, który przeżył wojnę, początkowo zakopał ok. 2 tys. negatywów w metalowych pojemnikach, które odkopał w 1955 r. Następne 10 lat trzymał je w sejfie szwajcarskiego banku, a w 1965 r. sprzedał je magazynowi LIFE. Oficjalnym fotografem Hitlera był Heinrich Hoffman z Monachium, którego czarno-białe zdjęcia skonfiskowali Amerykanie w 1945 r. Obecnie przechowywane są w archiwach w USA.
Zobacz serwis II Wojna Światowa>>>