Introwertyk
Człowiek o tym typie osobowości koncentruje się na swoim życiu wewnętrznym i tam poszukuje spokoju i harmonii. Woli spędzać czas z dala od towarzystwa, hałasu i bodźców zewnętrznych, których jego przeciwieństwo – ekstrawertyk – bardzo potrzebuje. Introwertykowi nawiązywanie relacji zajmuje więcej czasu, najlepiej czuje się w samotności i ciszy, mówi powoli, ale jest za to dobrym i ciekawym słuchaczem utrzymującym długo kontakt wzrokowy. Osoby o tych cechach najlepiej czują się we własnym towarzystwie, nie lubią dużych skupisk ludzi, wolą pracować sami, ale są przy tym bardzo skrupulatni i wnikliwi. Introwertycy czerpią energię ze świata wewnętrznego, z wrażeń, uczuć, idei. Bardzo cenną cechą jest to, że zanim coś powiedzą, zawsze pomyślą. Znacznie lepiej niż ich psychologiczne przeciwieństwa radzą sobie z zadaniami wymagającymi skupienia uwagi, a na studiach osiągają lepsze od nich wyniki w nauce. Do efektywnej pracy nie potrzebują pochwał, bo bez nich pracują z taką samą wydajnością. Mogą mieć jednak problem z zapamiętywaniem twarzy i nazwisk większy niż ekstrawertycy.
Ekstrawertyk
Odwrotność introwertyka, kieruje swoją uwagę i działania ku otoczeniu. Lepiej czuje się w towarzystwie i wtedy zyskuje energię, traci ją zaś kiedy jest sam. Ekstrawertycy cieszą się z miejsc, w których przebywają i z obecności ludzi, którzy są wokół. Mówią szybko i utrzymują kontakt wzrokowy właśnie głównie podczas mówienia, a nie słuchania. Na ich pracę mają wpływ pochwały, bo to po nich pracują lepiej i wydajniej. Ekstrawertycy (inaczej niż introwertycy) w szkole podstawowej osiągają lepsze wyniki w nauce, mają więcej zainteresowań i skupiają się na zadaniach nawet w większych grupach ludzi. Ze względu na duże pokłady energii częściej mają większą aktywność fizyczną. W przeciwieństwie do introwertyków potrafią nawet przez dłuższy czas nie odczuwać głodu. Podczas dłuższego wypoczynku czują się niekomfortowo i częściej dopada ich kryzys wieku średniego. W pracy ekstrawertycy sprawdzają się w dynamicznych zespołach bazujących na energii pracowników, ich przebojowości czy łatwości nawiązywania kontaktów. Szybciej też dostosowują się do nowych realiów.
Badania wykazują, że introwertycy stanowią od 30 do 50% naszej populacji. Specjaliści jednak twierdzą, że z reguły nie istnieją ani stuprocentowi introwertycy, ani stuprocentowi ekstrawertycy. Człowiek ma w sobie cechy obu typów, ale zawsze w różnym stopniu jest mu bliżej lub dalej do konkretnej strony. Znając cechy obu typów osobowości, już po pierwszym spotkaniu łatwo jest sklasyfikować, którym zestawem cech charakteryzuje się nasz rozmówca.
Aleksandra Rybińska