– Maryś, ukłoń się pani raz jeszcze, bo jakoś ci to wyszło od niechcenia, bez serca – słyszał od mamy w rodzinnych Krzepicach. – Moja mama była szczególnie uczulona, by ten ukłon zaznaczyć i nieco mnie to męczyło. Być może w tym przypominaniu dziecku o powitaniu było coś bardzo ważnego: każdą osobę, którą spotykamy na drodze, należy przywitać, pokłonić się. To męczyło, ale miało swój wydźwięk. Zachowałem to w pamięci: czy na pewno to powitanie trafiło do drugiej osoby – mówi prof. Marian Zembala.
"Spotkania. Opowieść o wierze w człowieka" wywiad Dawida Kubiatowskiego z prof. Marianem Zembala
Zaciskał zęby, ale się kłaniał. I tak pozostało: profesor słynie z nienagannych manier. Jest jednak w tym kłanianiu się coś więcej: szacunek, niezależnie od tego, z kim profesor rozmawia, kto jest jego pacjentem. – Poświęciłem się zawodowo sercu, ale kulturowo owo serce ma znacznie szersze znaczenie – podkreśla rozmówca Dariusza Bugalskiego.
Dlaczego kardiochirurg tak bardzo zainteresował się relacjami międzyludzkimi? Jak wpłynęło to na jego pracę? Szerzej o tym w dołączonym nagraniu rozmowy. Zapraszamy do słuchania.
Audycja powstała we współpracy z Filmoteką Narodową – Instytutem Audiowizualnym.
***
Tytuł audycji: Klub Trójki
Prowadzi: Dariusz Bugalski
Goście: prof. Marian Zembala (kardiochirurg)
Data emisji: 16.10.2017
Godzina emisji: 21.08
ml/mk